یادگیری نوشتن واژگان و جملات به درستی تمرکز اصلی ۶ ساله دبستان است. تمام کودکان در نوشتن درست و صحیح مشکل دارند. اما اگر دست خط به طور مداوم نامشخص است، ممکن است کودکتان به این اختلال مبتلا باشد. اختلال در نوشتن یعنی دانش آموزان علاوه برداشتن مشکل در نحوه نوشتن (دیکته نویسی) در بیان مقصود خود از طریق نوشتن نیز مشکل دارند و در سطوح بالاتر در انشانویسی نیز مشکل خواھند داشت. نارسانویسی یک مشکل سیستم عصبی است، که بر مهارت‌های مورد نیاز برای نوشتن تاثیر می‌گذارد. انجام تکالیف نوشتاری برای کودکان مبتلا به نارسانویسی امری دشوار و طاقت فرسا است. در این مقاله به بررسی این اختلال و چگونگی مقابله با آن میپردازیم.
نارسانویسی
نارسانویسی (Dysgraphia) یک اختلال یادگیری است که با مشکلات در نوشتن در ارتباط است. نارسانویسی یک اختلال عصبی است که میتواند کودکان و بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر نوشتن کلماتی که خواندن آن‌ها دشوار است، افراد مبتلا به نارسانویسی تمایل دارند که از کلمات اشتباه برای ایجاد ارتباط استفاده کنند. کودکان مبتلا به این اختلال اغلب ممکن است که به اختلالات دیگری نیز مبتلا باشند. نارسانویسی در بزرگسالی اغلب به دنبال یک تراما (ضربه) رخ میدهد. مانند سکته مغزی، و معمولا پزشکان از آن به عنوان نانگارایی (Agraphia) نام میبرند.
مطلب بیشتر: دیسپراکسی چیست؟ علائم، تشخیص و درمان اختلال یکپارچه سازی حواس در کودکان
علائم نارسانویسی
کودکان مبتلا به این اختلال دست خط نامشخص، نامنظم و یا نامتناقضی دارند و اغلب عدم تناسب در شکل حروف، ترکیب موارد بالاتر و پایینتر، سرهمنویسی حروف و جدا نویسی مشکل دارند. آن‌ها همچنین تمایل دارند که به آرامی بنویسند و همیشه در زمان املانویسی در سر کلاس عقب میمانند. از علائم این اختلال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بد قلم به دست گرفتن که موجب به درد دست و انگشتان میشود.
- ایجاد فضا و فاصله نامناسب بین حروف
- پاک کردن مداوم کلمات
- املای ضعیف از جمله جا گذاشتن حروف و یا حذف آن‌ها
- وضعیت غیرمعمول مچ دست، بدن یا کاغذ
- هنگام نوشتن با خود صحبت میکنند.
- تفاوت آشکار بین درک گفتاری و نوشتاری یک موضوع
علائم این اختلال به طور معمول با گذشت زمان تغییر میکند. کودکان مبتلا به نارسانویسی به طور کلی با مکانیک نوشتن مشکل دارند، در حالی که نارسانویسی در نوجوانان و بزرگسالان به عنوان مشکلات دستور زبان، نحو، درک مطلب و به طور کلی انتقال افکار روی کاغذ بروز میدهد.
مطلب بیشتر: اختلال یادگیری زبان چیست؟
آیا نارسانویسی نوعی نارساخوانی است؟
این اختلال با مشکلات نوشتاری همراه است، در حالی که نارساخوانی با مشکلات خواندن همراه است. هر دو اختلال یادگیری برخی علائم مشابه را دارند، مانند مشکل در هجی کردن، که ممکن است تشخیص این را که کودک به نارساخوانی یا نارسانویسی مبتلا است را پیچیده کند. این امکان وجود دارد که فرد هم این اختلال را داشته باشد و هم نارساخوانی. (اطلاعات بیشتر در مورد نارساخوانی)
چه عواملی باعث نارسانویسی میشود؟
دو عامل معمولا باعث ایجاد این اختلال میشوند:
نارسانویسی اکتسابی که با آسیب مغزی و بیماری دژنراتیو (تخریب فرسایشی) در ارتباط است. که باعث میشود فرد (به طور معمول در بزرگسالی) مهارت‌های نوشتاری قبلی را از دست بدهد.
نارسانویسی رشد که به بدست آوردن مهارت‌های نوشتاری اشاره دارد. این نوع از نارسانویسی معمولا در دوران کودکی شروع میشود. علت ایجاد نارسانویسی رشد نامشخص است.
مطالعه بیشتر: اضطراب امتحان چیست؟ علائم، انواع و درمان استرس امتحان
انواع مختلف نارسانویسی
-
دیس گرافی (نارسانویسی) حرکتی:
این شکل از نارساخوانی زمانی اتفاق میافتد که فرد مهارت‌های حرکتی ضعیفی داشته باشد. افراد مبتلا به نارساخوانی حرکتی عموما از مهارت‌های خاصی برخوردار نیستند. انجام کارهای نوشتاری از جمله نقاشی و دیگر کارهای نوشتاری برای این افراد بسیار سخت است و در انجام آن‌ها عملکرد ضعیفی دارند. با تلاشهای بسیار ممکن است نویسههای آن‌ها تا حدی خوانا باشد.
-
نارسانویسی زبانی:
نارسانویسی زبانی بر مهارت پردازش زبان در روند نوشتن تاثیر می گذارد.
-
نارسانویسی فضایی:
این نوع از اختلال یادگیری به مشکلات درک فاصلهای مرتبط است. که بر فاصله گذاری حروف و توانایی رسم اشکال مختلف تاثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به نارسانویسی فضایی اغلب با مشکلات دست خط مناسب و نقاشی دست و پنجه نرم میکنند. البته سرعت نوشتاری دیکته اغلب در این افراد نرمال است.
مطلب بیشتر درباره اختلالات یادگیری: اختلال یادگیری ریاضی چیست؟ نقش کمک والدین به مقابله با اختلال یادگیری ریاضی
درمان نارسانویسی
این اختلال و سایر اختلالات یادگیری قابل درمان نیستند و معمولا مادامالعمر هستند. اما میشود علائم این اختلال را تا حد قابل توجهی بهبود یابد. کاهش علائم از کودکی به کودک دیگر متفاوت است و به این موضوع بستگی دارد که آیا کودک از اختلال دیگری رنج میبرد یا نه. داروهایی که به درمان اختلال بیش فعالی کمک میکنند میتوانند در بهبود نارسانویسی نیز تا حد قابل توجهی کارآمد باشند.
مطالعه بیشتر: نوروفیدبک و بیش فعالی | آیا نوروفیدبک درمان قطعی بیش فعالی است؟
چگونه میتوانم به کودکم کمک کنم؟
والدین میتوانند نقش مهمی در کمک به فرزندشان برای مقابله با این اختلال داشته باشند. در اینجا به چند نکته مهم که میتوانید برای کمک به کودکتان استفاده کنید ذکر شده است:
- از کودک خود بخواهید تا از کاغذهای پهن، کاغذ گرافیکی یا کاغذهایی با خطوط برجسته برای کمک به هم ترازی حروف و کلمات استفاده کند.
- برای راحتی از گیرههای مداد یا سایر وسایل نوشتاری استفاده کنند.
- به آن‌ها اجازه دهید که به جای نوشتار روی کاغذ با کامپیوتر تایپ کنند. و مهارت‌های تایپ کردن را به آن‌ها آموزش دهید.
- نوشتار شلخته آن‌ها را سرزنش نکنید. زحمات آن‌ها را تشویق کنید و به آن‌ها انرژی مثبت بدهید.
- شرایط را بپذیرید و در این مورد با فرزند خود صحبت کنید.
- قبل از نوشتن به آن‌ها روشهای تسکین استرس را بیاموزید. به عنوان مثال، از آن‌ها بخواهید به سرعت دستانشان را به هم بمالند.
- برای آن‌ها توپ استرس تهیه کنید و بگذارید که توپ استرس را فشار دهند تا هماهنگی و قدرت عضلات دست بیشتر شود.
با معلم کودک خود در مورد شرایط و نیازهای او در مدرسه صحبت کنید. آن‌ها ممکن است واجد شرایط خدمات آموزش ویژه و یک برنامه آموزش فردی (IEP) یا سایر کمکهای ویژه (مانند برنامه ۵۰۴) باشند. این امر راههایی برای کمک به او در مدرسه ارائه میدهد. خدماتی که شما میتوانید از مدرسه بخواهید تا به کودک شما ارائه دهند عبارتاند از:
- به کودکانتان تکالیف نوشتاری کمتر و یا متفاوت با همسالانشان ارائه دهند.
- برای تایپ کردن به جای نوشتن، از رایانه استفاده کنند.
- کپی یادداشتهای کلاس برای محدود کردن کار نوشتن.
- ضبط سخنرانی و تدریس معلم
- تکالیف را به صورت ضبط شده به جای نوشتن ارائه دهند.
- به جای امتحان کتبی از امتحان شفاهی برای کودکتان استفاده کنند.
منابع: web MD, medical news today
سلام تشکر بابت مطالب خوبتون