اختلال اسکیزوافکتیو (Schizoaffective disorder) نوعی اختلال روانی مزمن است که فرد مبتلا ترکیبی از علائم اسکیزوفرنی (مانند توهم یا هذیان) و علائم اختلال خلقی (مانند افسردگی یا شیدایی) را تجربه می‌کند، بیماری اسکیزوافکتیو که دیگر از آن با عنوان بیماری، یاد نمی شود و اختلال اسکیزوافکتیو نامیده شده؛ بر افکار، رفتار و خلق و خو تاثیر می‌گذارد. بسته به نوع علائم خلقی، اختلال اسکیزوافکتیو ه عنوان نوع دوقطبی یا نوع افسردگی تشخیص داده می شود.
شیوع اختلال اسکیزوافکتیو در جمعیت حدود ۰.۳٪ است که کمتر از اسکیزوفرنی یا اختلالات خلقی است. تحقیقات نشان می دهد که زنان اندکی بیشتر مستعد ابتلا به اختلال اسکیزو افکتیو هستند، اما مردان هم در سنین پایین تر تمایل به ابتلا به این اختلال را دارند. اختلال اسکیزوافکتیو معمولاً ابتدا بین سنین ۱۶ تا ۳۰ سالگی تشخیص داده می شود و در کودکان نادر است.