اسکیزوفرنی که به آن روانپریشی یا روان گسیختگی هم میگویند، نوعی اختلال روانی مزمن و حاد است که بر طرز تفکر، احساسات و رفتار بیمار اثر می‌گذارد. اینطور به نظر می‌رسد که فرد مبتلا به اسکیزوفرنی از واقعیت بی‌خبر است. با اینکه اسکیزوفرنی به اندازه سایر اختلالات روانی شایع نیست، علائم آن می‌توانند بیمار را ناتوان کنند.
میزان شیوع این اختلال در حدود یک درصد افراد جامعه است و به میزان برابری در زنان و مردان رخ می‌دهد. روان درمان، در این مقاله شما را انواع علل بوجود آمدن و علائم این بیماری آشنا کرده و راه های درمانی را معرفی میکند. همچنین نحوه برخورد صحیح با یک فرد اسکیزوفرن را آموزش می‌دهد.
اسکیزوفرنی چیست؟
اسکیزوفرنی یک اختلال روانی مزمن است. افراد مبتلا به این اختلال تحریف واقعیت را تجربه می‌کنند که اغلب به شکل هذیان یا توهم است. اگرچه برآورد دقیق دشوار است، اسکیزوفرنی کمتر از ۱ درصد از جمعیت را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
باورهای غلط در مورد این اختلال رایج است. برای مثال، برخی افراد فکر می‌کنند که اسکیزوفرنی باعث ایجاد «شخصیت دوگانه» میشود. در واقع، اسکیزوفرنی و دوپارگی شخصیت، اختلال هویت تجزیه‌ای نامیده می شود. این دو اختلال بسیار متفاوت هستند. اسکیزوفرنی میتواند در مردان و زنان در هر سنی رخ دهد. سن ابتلا به این عارضه در زنان و مردان متفاوت است. مردان اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل ۲۰ سالگی علائم را نشان می‌دهند. زنان در اواخر دهه ۲۰ و اوایل دهه ۳۰ زندگی خود را نشان می‌دهند.
آمار اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی معمولاً در افراد اواخر نوجوانی تا اوایل ۳۰ سالگی تشخیص داده میشود. مردان تمایل دارند علائم را زودتر نشان دهند. آنها همچنین زودتر تشخیص داده می‌شوند، بین اواخر نوجوانی و منبع قابل اعتماد اوایل ۲۰ سالگی.
زنان دیرتر تشخیص داده می‌شوند، از اوایل دهه ۲۰ تا اوایل ۳۰ سالگی منبع مورد اعتماد. این اختلال در مردان شایع‌تر از زنان است.
تحقیقات نشان می‌دهد که اسکیزوفرنی در کمتر از ۱ درصد افراد مورد اعتماد رخ می‌دهد. بیش از ۲۱ میلیون نفر از افراد منبع قابل اعتماد در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در سراسر جهان، اسکیزوفرنی یکی از ۱۵ منبع معتبر ناتوان کننده‌ترین اختلالات است. تقریباً نیمی از منبع معتبر افراد مبتلا به این اختلال، مشکلات روانی دیگری نیز دارند.
علائم و نشانههای اختلال اسکیزوفرنی
علائم اسکیزوفرنی معمولا بین ۱۶ تا ۳۰ سالگی ظاهر می‌شوند. در موارد نادر، کودکان نیز به اسکیزوفرنی مبتلا می‌شوند.
علائم اختلال اسکیزوفرنی به سه دسته تقسیم می‌شوند: مثبت، منفی و شناختی.
علائم مثبت: علائم «مثبت» شامل رفتارهای روانپریشانه‌ای است که به طور کلی در افراد سالم مشاهده نمی‌شود و در واقع افراد مبتلا به اسکیزوفرنی این علائم را اضافه بر سازمان دارند، به همین دلیل این “علائم مثبت” به معنی اضافه شده نامیده می‌شوند.
افرادی که علائم مثبت دارند ممکن است از برخی از جنبه‌های واقعیت غافل شوند.
علائم اولیه
علائم این اختلال معمولاً در سال‌های نوجوانی و اوایل دهه ۲۰ خود را نشان می‌دهد. در این سنین، اولین علائم ممکن است نادیده گرفته شوند، زیرا آنها رفتارهای “معمولی” نوجوانان را منعکس می‌کنند.
علائم اولیه میتواند شامل موارد زیر باشد:
- منزوی شدن از دوستان و خانواده
- تغییر دوستان یا گروه‌های اجتماعی
- تغییر در تمرکز و تمرکز
- مشکلات خواب
- تحریک‌پذیری و تحریک‌پذیری
- مشکلات در انجام تکالیف مدرسه، یا عملکرد ضعیف تحصیلی
- اضطراب
- سوء ظن مبهم
- ایده‌های عجیب و غریب
- احساس متفاوت بودن با دیگران
وقتی صحبت از علائم پیشرفته‌تر میشود، این علائم به سه دسته مجزا تقسیم می‌شوند: علائم مثبت، علائم منفی و علائم آشفته.
اصطلاحات مثبت و منفی در اینجا معانی مختلفی دارند: علائم مثبت به معنای افکار یا اعمال اضافه شده به تجربه معمولی است. علائم منفی به معنای عدم وجود رفتارهای معمولی است.
علائم مثبت
علائم مثبت اسکیزوفرنی در افراد بدون اسکیزوفرنی یا سایر انواع بیماریهای روانی شدید معمولی نیست. این رفتارها عبارتند از:
- توهمات: توهمات تجربیاتی هستند که واقعی به نظر می‌رسند اما توسط ذهن شما ایجاد می‌شوند. آنها شامل دیدن چیزهایی، شنیدن صداها یا بوییدن چیزهایی هستند که اطرافیان شما تجربه نمی‌کنند. توهمات هذیان زمانی رخ می‌دهد که شما چیزی را با وجود شواهد یا حقایق خلاف آن باور کنید.
- پارانویا: پارانویا زمانی است که شخصی به طور غیرعادی نسبت به دیگران بی‌اعتماد باشد یا قاطعانه معتقد باشد که تحت تعقیب یا آزار و اذیت قرار گرفته است.
علائم شناختی
گاهی اوقات به عنوان علائم شناختی نامیده میشود، این علائم به این دلیل برچسب گذاری می‌شوند که نشان می‌دهند که فردی با برخی عملکردهای شناختی یا ذهنی مشکل دارد. آنها عبارتنداز:
- تفکر یا گفتار نامنظم، مانند زمانی که فرد هنگام صحبت کردن موضوع را به سرعت تغییر می‌دهد یا از کلمات یا عبارات ساختگی استفاده میکند.
- فراموشی
- تفکر بی نظم، مانند مشکل در تمرکز یا توجه
- عملکرد اجرایی ضعیف یا درک اطلاعات و استفاده از آن برای تصمیم‌گیری
- مشکلات یادگیری و استفاده از اطلاعات
علائم اسکیزوفرنی میتواند از نظر شدت و نوع متفاوت باشد و اگر فرد استرس شدیدی داشته باشد، از مواد استفاده کند یا داروهای تجویز شده خود را به درستی مصرف نکند، ممکن است خشمگین شود.
اسکیزوفرنی دوران کودکی
تشخیص اسکیزوفرنی در افراد معمولا در سنین نوجوانی و اوایل ۲۰ سالگی بسیار رایج است. هنگامی که علائم قبل از سن ۱۳ سالگی رخ می دهد، این بیماری گاهی اوقات اسکیزوفرنی اولیه یا دوران کودکی نامیده میشود. تشخیص این وضعیت دشوار است. تغییرات رفتاری با رشد کودکان و نوجوانان غیرعادی نیست. به علاوه، برخی از شایع‌ترین علائم این اختلال سلامت روان در شرایط دیگر نیز ظاهر می‌شوند. این موارد عبارتنداز:
- افسردگی
- اختلال دو قطبی
- اختلالات توجه
علائم اسکیزوفرنی دوران کودکی عبارتنداز:
- ترس یا اضطراب غیرمعمول (پارانویا)
- مشکلات خواب
- نوسانات احساسی
- شنیدن صداها یا دیدن چیزها (توهم)
- کاهش توجه به خودمراقبتی
- تغییرات ناگهانی در رفتار
- بدتر شدن عملکرد تحصیلی
- باورها یا تفکرات عجیب و غریب
مهم است که رفتارهایی را که ممکن است در کودکان و نوجوانان در حال رشد با علائم یک بیماری جدی سلامت روان رخ دهد، از هم جدا کنیم. با این حال، اگر نگران این هستید که فرزندتان رفتارهای نگران کننده و جدیدی پیدا کرده است، ضروری است که در اسرع وقت با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید. مهم نیست که موضوع چیست، یک متخصص میتواند از شما حمایت کند تا بهترین تصمیم را برای خانواده خود بگیرید.
چه عواملی اسکیزوفرنی منجر به چه خواهد شد؟
علت دقیق اسکیزوفرنی ناشناخته است. محققان پزشکی بر این باورند که عوامل متعددی می‌توانند در این امر نقش داشته باشند، از جمله:
- بیولوژیکی
- ژنتیکی
- محیطی
منبع معتبر تحقیقات در حال حاضر نشان می‌دهد که آزمایش‌های تصویربرداری تکمیل‌شده روی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است ناهنجاری‌هایی را در ساختارهای مغزی خاصی نشان دهد. تحقیقات در حال انجام در این زمینه ادامه دارد.
عوارض اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی یک بیماری روانی جدی است که نباید نادیده گرفته شود یا درمان نشود. از عوارض خطرساز این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- خود آسیبی یا خودکشی
- اضطراب
- فوبیاها
- افسردگی
- مصرف الکل یا مواد مخدر
- مشکلات خانوادگی
اسکیزوفرنی همچنین میتواند کار یا حضور در مدرسه را دشوار کند. اگر نمی‌توانید کار کنید یا از نظر مالی از خود حمایت کنید، خطر فقر و بی خانمانی بیشتر خواهد شد.
عوامل خطر و علل ایجاد کننده ی بیماری اسکیزوفرنی
اگرچه هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث اسکیزوفرنی میشود، محققان بر این باورند که ژنتیک ممکن است روی این عارضه نقش مهمی داشته باشد. افرادی که سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این اختلال هستند. سایر عوامل خطر برای اسکیزوفرنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- قرار گرفتن در معرض سموم، ویروس یا سوء تغذیه قبل از تولد یا در دوران نوزادی
- استفاده از داروهای تغییر دهنده ذهن
- زندگی در یک موقعیت بسیار استرس زا
- مصرف داروهای تغییر دهنده ذهن در نوجوانی یا جوانی
نقش ژنتیک و محیط در بروز اسکیزوفرنی
دانشمندان بر این باورند که اسکیزوفرنی بعضاً به صورت ارثی در خانواده‌ها شیوع پیدا میکند. با این حال، افراد زیادی به اسکیزوفرنی مبتلا می‌شوند که سابقه خانوادگی ندارند و برعکس، بسیاری از افراد با اینکه سابقه خانوادگی دارند دچار اسکیزوفرنی نمی‌شوند.
دانشمندان معتقدند که بسیاری از ژن‌ها خطر اسکیزوفرنی را افزایش می‌دهند، اما هیچ ژن مشخصی به خودی خود باعث بروز این اختلال نمی‌شود.
هنوز این امکان وجود ندارد که از اطلاعات ژنتیکی برای پیش‌بینی اینکه چه کسی به اسکیزوفرنی مبتلا میشود استفاده کرد.
دانشمندان همچنین تصور می‌کنند که تعامل بین ژن‌ها و عوامل محیطی در محل زندگی فرد به بروز اسکیزوفرنی کمک میکند.
عوامل محیطی دخیل در بروز اسکیزوفرنی شامل موارد زیر هستند:
- قرار داشتن در معرض ویروس‌ها
- سوء‌تغذیه پیش از تولد
- مشکلات هنگام زایمان
- روابط خانوادگی متشنج
عوامل روانشناختی دخیل در بروز اسکیزوفرنی
ساختار و حالت شیمیایی مغز
دانشمندان فکر می‌کنند عدم تعادل در واکنش‌های شیمیایی پیچیده و تو در توی مغز در رابطه با انتقال‌دهنده‌های عصبی (موادی که سلول‌های مغزی از آنها برای ایجاد ارتباط با یکدیگر استفاده می‌کنند)، دوپامین و گلوتامات و غیره در بروز اسکیزوفرنی مؤثر است.
برخی از متخصصان نیز فکر می‌کنند که بروز مشکل در دوره تکامل مغز قبل از تولد ممکن است منجر به ارتباطات معیوب مغزی و بروز اسکیزوفرنی شود.
مغز در دوران بلوغ دچار تغییرات اساسی میشود و این تغییرات می‌توانند در افرادی که به دلایل ژنتیکی یا ساختار متفاوت مغزشان آسیب‌پذیر هستند، علائم روانپریشانه ایجاد کنند.
اسکیزوفرنی ناشی از مصرف مواد یا دارو
گفته میشود که مصرف ماریجوانا و ال.اس.دی به عود بیماری اسکیزوفرنی کمک می‌کنند. به علاوه، برای افرادی که مستعد ابتلا به یک اختلال روانی مانند اسکیزوفرنی هستند، مصرف حشیش میتواند عامل ابتلا باشد.
برخی از محققان بر این باورند که داروهای خاص مانند استروئیدها و محرک‌ها می‌توانند باعث بروز علائم مرتبط با اختلالات روانی شوند.
اسکیزوفرنی چگونه درمان میشود؟
معالجه میتواند باعث تسکین بسیاری از علائم اسکیزوفرنی شود. با این حال، اکثر بیماران مبتلا به این اختلال باید تا آخر عمرشان با علائم این عارضه دست‌وپنجه نرم کنند. نخستین باری که فرد علائم اسکیزوفرنی را تجربه میکند، ممکن است خیلی ناخوشایند باشد. بهبودی علائم ممکن است زمان زیادی طول بکشد. همچنین ممکن است بیمار این دوره را در تنهایی سپری کند. فرد مبتلا به اسکیزوفرنی از زمان آغاز بیماری باید از حمایت خانواده، دوستان و جامعه برخوردار باشد.
به گفته روانپزشکان، اثربخش‌ترین درمان برای بیماران مبتلا اسکیزوفرنی ترکیبی از موارد زیر است:
- دارو درمانی
- مشاوره و رواندرمانی
- منابع خودیاری
داروهای ضد روانپریشی در درمان اسکیزوفرنی
داروهای ضد روانپریشی(آنتی سایکوتیک) معمولاً به صورت روزانه در قالب قرص یا شربت مصرف می‌شوند. بعضی از داروهای ضد روانپریشی تزریقی هستند که یک یا دو بار در ماه تزریق می‌شوند. بعضی از بیماران با شروع مصرف دارو دچار عوارض جانبی می‌شوند، اما بیشتر عوارض بعد از گذشت چند روز برطرف می‌شوند. پزشکان و بیماران می‌توانند با همکاری هم به بهترین دارو یا ترکیب دارویی و دوز مناسب برای معالجه دست یابند.
رایج‌ترین داروهای اسکیزوفرنی عبارتند از:
ریسپریدون (Risperdal)
کمتر از سایر داروهای ضدروانپیشی معمول خواب‌آور است. افزایش وزن و دیابت از عوارض جانبی این دارو هستند، اما در مقایسه با مصرف کلوزاپین یا اولانزاپین کمتر رخ می‌دهند.
الانزاپین (Zyprexa)
ممکن است باعث بهبود علائم منفی شود. با این حال، خطر افزایش وزن شدید و دیابت را به دنبال دارد.
کوئیتیاپین (Seroquel)
خطر افزایش وزن و دیابت را به دنبال دارد؛ اما نسبت به کلوزاپین یا اولانزاپین کم‌خطرتر است.
زیپراسیدون (Geodon)
خطر افزایش وزن و دیابت با مصرف این دارو نسبت به سایر داروهای ضد روانپریشی کمتر است. با این حال، ممکن است باعث بروز آریتمی قلب شود.
کلوزاپین (کلووزاپکس)
برای بیمارانی که به درمان مقاومت نشان می‌دهند، مؤثر است. گفته میشود کلوزاپین به کاهش رفتارهای خودکشی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی کمک میکند. خطر افزایش وزن و ابتلا به دیابت با مصرف این دارو زیاد است.
هالوپریدول
یک داروی ضد روانپریشی است که برای درمان اسکیزوفرنی تجویز میشود. اثرات این دارو بلندمدت است (تا چند هفته). نخستین روش درمان اسکیزوفرنی مصرف دارو است. متاسفانه، رعایت دوز (پیروی از دستور مصرف دارو) یک مسئله اساسی است. بیمار حتی در صورت برطرف شدن علائم نیز باید به مصرف دارو ادامه دهد. در غیر این صورت، علائم برمی‌گردند.
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب تا آخر عمرشان دارو مصرف می‌کنند و هزینه‌های زیادی را روی دست خود یا اطرافیان‌شان می‌گذارند. مبحث بیمه هایی که داروهای این بیماران را تحت پوشش قرار دهند، تبدیل به یکی از منابع نگرانی این خانواده ها شده است. خانواده‌های دارای عضو اسکیزوفرن، بهتر است تحت پوشش بیمه تکمیلی قرار گیرد.
مطالعه بیشتر: انواع درمان اسکیزوفرنی؛ معرفی بهترین و جدیدترین درمان ها
اسکیزوفرنی در مقابل روان پریشی
ممکن است اسکیزوفرنی و روان پریشی با یکدیگر اشتباه گرفته شوند، اما یکسان نیستند. یکی وضعیت سلامت روان است، دیگری یک علامت یا گروهی از علائم است. روان پریشی یک عنصر یا علامت چندین اختلال سلامت روان از جمله اسکیزوفرنی است. روان پریشی همچنین میتواند در افرادی رخ دهد که علائم دیگری از مشکلات سلامت روان ندارند. اگرچه روان پریشی میتواند در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی رخ دهد، اما همه افراد مبتلا به این اختلال روان پریشی را تجربه نمی‌کنند. اگر شما یا شخصی که می‌شناسید علائم روان پریشی را تجربه می‌کنید، فوراً به دنبال درمان باشید.
اسکیزوفرنی در مقابل اختلال دوقطبی
اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی هر دو بیماری مزمن سلامت روان هستند. آنها ممکن است برخی از ویژگی‌های مشترک را داشته باشند، اما تفاوت‌های مشخصی وجود دارد. اختلال دوقطبی باعث تغییرات شدید در خلق و خو میشود. این نوسانات بین شیدایی و افسردگی تغییر میکند. در طول این اپیزودها، ممکن است فردی که دوقطبی دارد، توهم یا هذیان را تجربه کند، به خصوص در یک دوره شیدایی. تجربه روان پریشی همراه با تغییرات خلقی ممکن است انجام کارهای روزمره را سخت‌تر کند.
به همین ترتیب، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است توهم یا هذیان را تجربه کنند، اما به احتمال زیاد تفکر و گفتار آشفته را نیز تجربه می‌کنند. برخلاف افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در مرحله شیدایی، علائم روان پریشی با شیدایی همراه نیست.
هیچ آزمایش پزشکی نمی‌تواند تشخیص دهد که شما چه وضعیتی دارید. در عوض، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد که یک ارزیابی جامع روانپزشکی انجام می‌دهد و آزمایش‌هایی را برای کمک به رد علل احتمالی پزشکی تجویز میکند. این آزمایشات میتواند شامل آزمایش خون، آزمایش تصویربرداری و آزمایش غربالگری دارو باشد.
رواندرمانی اختلال اسکیزوفرنی
این متد درمانی بعد از اینکه بیمار و پزشک به ترکیب دارویی مناسب دست یافتند، سودمند است.
یادگیری و توانایی بکارگیری مهارت‌های مقابله‌ای برای رسیدگی به چالش‌های روزمره اسکیزوفرنی به بیمار کمک میکند امور زندگی خود را پیش ببرد؛ مثلا در مدرسه حاضر شود یا به کارش ادامه دهد.
اسکیزوفرنی در افرادی که از درمان روانشناختی کمک می‌گیرند، کمتر عود کرده و از بستری شدن در بیمارستان جلوگیری میکند.
یکی از انواع رواندرمانی مناسب با درمان این بیماری، خانوداه درمانی است. که فرد بیمار بهمراه اعضای خانواده در جلسات رواندرمانی حاضر می‌شوند و درخصوص مشکلاتشان با روانشناس مربوطه صحبت می‌کنند و کمک دریافت خواهند کرد.
نحوه تشخیص و آزمایشات اسکیزوفرنی
قبل از تشخیص اسکیزوفرنی، احتمال ابتلا به سایر بیماریها می‌بایست رد شده باشد.
تشخیص اسکیزوفرنی از طریق مشاهده رفتار بیمار صورت می‌گیرد.
اگر پزشک به اسکیزوفرنی مشکوک باشد، باید سوابق پزشکی و روانپزشکی بیمار را بررسی کند.
چند آزمایش انجام می‌گیرد تا احتمال ابتلا به بیماریها یا عارضه‌هایی که ممکن است علائمی مشابه اسکیزوفرنی داشته باشند، رد شود:
آزمایش خون
در مواردی که استفاده از مواد باعث بروز علائم شده است، آزمایش خون انجام میشود. آزمایش خون برای تشخیص دلایل جسمانی بیماری نیز انجام می‌گیرد.
عکس‌برداری
برای رد کردن احتمال وجود تومور و مشکلات ساختاری در مغز انجام میشود.
ارزیابی روانشناختی
یک روانشناس متخصص با سوال کردن درباره افکار، خلقیات، توهمات، افکارخودکشی به خشونت یا پتانسیل خشونت، و همچنین بررسی رفتار و ظاهر بیمار به بررسی وضعیت ذهنی او می‌پردازد.
برای بهبود مشکلات فردی،خانوادگی و افزایش کیفیت زندگی، بهترین درمانگران را در روان‌درمان جستجو کنید:
برای مشاهده لیست بهترین روانشناس در شهر خود، کلیک کنید.
در چه صورت تشخیص اسکیزوفرنی بر فرد گذاشته میشود؟
بیمار باید از معیارهای مندرج درDSM-5 (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) برخوردار باشد.
DSM کتابچه راهنمای انجمن روانپزشکی آمریکا است که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی از آن برای تشخیص بیماریهای روانی کمک می‌گیرند.
پزشک باید احتمال ابتلای بیمار به سایر مشکلات مرتبط با سلامت روان، از جمله اختلال دو قطبی یا اختلال اسکیزو افکتیو را رد کند.
همچنین باید ثابت شود که علت بروز نشانه‌ها و علائم بیماری، مصرف داروهای تجویزی یا سوء‌مصرف مواد نبوده است.
بیمار باید حداقل دو مورد از علائم نوعی زیر را داشته باشد:
- هذیان
- رفتار آشفته یا کاتاتونیک
- گفتار آشفته
- توهم
- علائم منفی که در طی ۴ هفته گذشته به طور مرتب مشاهده شده باشند
- ناتوانی از حضور در مدرسه، انجام وظایف کاری یا امور روزمره
- علائمی که ۶ ماه یا بیشتر ادامه یابند.
چطور می توانم به یک آشنای مبتلا اسکیزوفرنی کمک کنم؟
مراقبت کردن و حمایت از یک عزیز مبتلا به اسکیزوفرنی میتواند دشوار باشد.
به علاوه، اینکه بدانید به اظهارات عجیب یا نادرست یک بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی چگونه واکنش نشان دهید، سخت است. این مهم است که بدانید اسکیزوفرنی یک بیماری بیولوژیکی است.
اگر در اطرافیانتان شخصی مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی دارید.
با رعایت این موارد می‌توانید به بیمار عزیزتان کمک کنید
- درمان آنها را پیگیری کنید و تشویق‌شان کنید به این روند ادامه دهند
- به خاطر داشته باشید که باورها و توهماتی که دارند برای آنها واقعی به نظر می‌رسد
- به آنها بگویید كه نظرات او را قبول دارید هر کسی حق دارد دید خود را نسبت به اطرافش داشته باشد
- مؤدب، حمایت‌گر و مهربان باشید، اما رفتارهای خطرناک یا نامناسب را تحمل نکنید و قاطع باشید
ضمن اینکه به یاد داشته باشید شروع هر چه سریعتر درمان، به کنترل هرچه بهتر علائم کمک خواهد کرد.
سوالات متداول
- آیا اسکیزوفرنی انواع مختلفی دارد؟
بله، اسکیزوفرنی هم مانند برخی از بیماریها و اختلالات روحی و روانی دارای انواع و اقسام مختلفی میباشد. پارانوئید، آشفته، هیجانی، کاتاتونیک، نامشخص و باقیمانده از انواع مختلف این بیماری هستند. - دلایل و عوامل مهم بیماری اسکیزوفرنی کدام است؟
فاکتورهای بیوشیمیایی، استرس، الکل، ژنتیک و… از مهمترین عوامل ابتلا به این عارضه میباشند. - آیا اسکیزوفرنی مانند دیگر بیماریهای روحی و روانی است؟
این بیماری دقیقا مشابه بیماریهای روحی و روانی نبوده تنها در برخی از علائم بین آنها تشابه وجود دارد. به عنوان مثال نشانههای روانپریشی در اسکیزوفرنی در دیگر عارضهها چون دو قطبی، اختلال شخصیت و…. دیده میشود. - آیا مصرف مواد مخدر میتواند این بیماری را تشدید کند؟
مصرف مواد مخدر(ال اس دی، شیشه، کوکائین، حشیش و….) میتواند احتمال ابتلا به این بیماری را تشدید کند. - این بیماری چگونه تشخیص داده میشود؟
در واقع هیچ راه تشخیص و معاینه بالینی برای این بیماری وجود ندارد. پزشک معمولا با اطلاعاتی که از خانواده فرد کسب میکند این بیماری را تشخیص داده و درمان خواهد کرد.
سلام خیلی مفید بود ممنون