یکی از مهم ترین اهداف والدین این است که فرزندانی با اعتماد به نفس و مستقل تربیت کنند که قادر به مراقبت از خود باشند. تشویق به استقلال در کودکان فقط آموزش بستن بند کفش ها یا مرتب کردن تختشان نیست. با تقویت استقلال در فرزندانمان، آنها را قادر می سازیم تا تصمیمات درستی بگیرند. مشکلات را خلاقانه حل کنند و بتوانند در یک محیط دائما در حال تغییر رشد کنند.
اینکه چگونه کودک مستقل تربیت کنیم، فرآیندی است که باید از اوایل زندگی کودک شروع کنیم و با رشد و تکامل آنها ادامه پیدا کند. از آموزش مهارت‌های اساسی زندگی گرفته تا تقویت تفکر انتقادی و مهارت تصمیم‌گیری، تربیت یک بچه مستقل تجربه‌ای ارزشمند و متحول کننده برای والدین و فرزندان است. والدین می توانند با تربیت کودک مستقل، به فرزندان خود کمک کنند تا اعتماد به نفس و قابلیت هایی را که برای موفقیت در مدرسه، روابط و تلاش های آینده نیاز دارند، ایجاد کنند.
تکنیک های تربیت کودک مستقل
روش های مختلف تربیت کودک مستقل می توانند در سنین مختلف مورد استفاده قرار بگیرند. والدین می توانند تربیت کودک مستقل را از نوزادی شروع کنند، اما حتی اگر این کار را نکرده اید، برای شروع استفاده از این تکنیک ها هرگز دیر نیست. چگونه کودک مستقل تربیت کنیم؟ راهکارهای تربیت کودک مستقل عبارتند از:
- به کودک اجازه دهید برخی کارها را به تنهایی انجام دهد
- مسئولیت های کوچک را به کودکان بسپارید
- مهارت های زندگی را به کودک بیاموزید
- مراقبت کردن از دیگران را به کودک بیاموزید
- بگذارید کودک تعارض ها را به تنهایی حل کند
- محیط مستقل ایجاد کنید
- به کودک بیاموزید حق خودش را بگیرد
- بگذارید کودک گاهی اشتباه کند یا شکست بخورد
- با فرزندتان همکاری کنید
- ساختاری برای انجام کارها به فرزندتان ارائه دهید
- در کارهای فرزندتان مداخله نکنید
- کارهایی را که می توانند انجام دهند، انجام ندهید
- در خانواده تقسیم وظایف انجام دهید
- به کودک بودجه مشخصی بدهید تا آن را مدیریت کند
- مدام کارهای کودک را نقد یا اصلاح نکنید
بیشتر بخوانید: وسواس در کودکان و انواع آن چیست؟ درمان، علائم و علل
۱. به کودک اجازه دهید برخی کارها را به تنهایی انجام دهد
اگرچه ممکن است انجام کارها توسط خودتان آسان تر و سریع تر باشد، اما این به فرزندان شما مستقل بودن را آموزش نمی دهد. ما به عنوان والدین، اغلب از روی عشق و اشتیاق برای حمایت از فرزندانمان در انجام کارها به او کمک می‌کنیم. با این حال، اجازه دادن به کودکان برای به عهده گرفتن مسئولیت های متناسب با سن و انجام وظایف به طور مستقل برای ایجاد اعتماد به نفس و مستقل شدن، اهمیت زیادی دارد.
وقتی به بچه ها اجازه می دهیم که خودشان لباس بپوشند، اسباب بازی هایشان را مرتب کنند یا خودشان کوله پشتی شان را حمل کنند، به آن ها می فهمانیم که به توانایی هایشان ایمان داریم. حتی اگر تلاش‌های آنها ناقص باشد یا بیشتر طول بکشد، روند حل مسئله و در نهایت به نتیجه رسیدن، حس غرور و موفقیت را به کودک القا می‌کند. این تجربه باور آنها را به توانایی هایشان تقویت می کند و ذهنیت “من می‌توانم انجامش دهم” را در ذهن کودک ایجاد می کند که در طول زندگی بسیار موثر خواهد بود.
۲. چگونه کودک مستقل تربیت کنیم؟ سپردن مسئولیت های کوچک
همه اعضای خانواده در خانه زندگی و از وسایل استفاده می کنند، بنابراین همه باید برای تمیز نگه داشتن خانه کمک کنند. برخی کارهای کوچک که مناسب سن کودک هستند را به او محول کنید تا انجام دهد. کودک با مشارکت در فعالیت های مربوط به خانه، حس مسئولیت پذیری و احترام را می آموزد. وقتی به بچه ها این فرصت داده می شود تا در حفظ محیط زندگی خود سهیم باشند، احساس غرور و موفقیت در آنها ایجاد می شود.
کارهای ساده و بی خطری مانند چیدن میز، تا کردن لباس های شسته شده یا آبیاری گیاهان ممکن است برای بزرگسالان بی اهمیت به نظر برسد، اما برای کودکان، این مسئولیت ها راه های مفیدی برای کمک به خانواده محسوب می شود. این مشارکت در کار های خانه حس تعلق را پرورش می دهد و این حس را ایجاد می کند که تلاش های آنها ارزشمند و معنادار است. با اجازه دادن به کودکان برای ایفای نقش فعال در وظایف خانه، والدین آنها را به افراد خودکفا و توانا تبدیل می کنند. این رویکرد عملی نه تنها بار والدین را سبک می کند، بلکه کودکان را با اعتماد به نفس و شایستگی که برای عبور موفقیت آمیز از چالش های بزرگسالی نیاز دارند، همراه می کند.
مطالعه بیشتر: تربیت جنسی کودک | چگونه مسائل جنسی را به کودکان آموزش دهیم؟
۳. مهارت های زندگی را به کودک بیاموزید
آموزش کارهای روزمره به کودکان باید از سنین پایین و با کارهای ساده تر شروع شود. نهایتا کودک باید بتواند تمامی کارهایی که یک بزرگسال انجام می دهد، را به تنهایی انجام دهد. برخی از مهارت های زندگی که باید به کودک بیاموزید، عبارتند از:
- مسواک زدن
- بستن بند کفش
- لباس پوشیدن
- لباس شستن
- آشپزی
- تعمیر لوازم ضروری
- کار با تکنولوژی
والدین با آموزش مهارت های زندگی، ابزارهای لازم برای پیشرفت در جنبه‌های مختلفی همچون مراقبت شخصی و مدیریت خانه گرفته تا فعالیت‌های تحصیلی و حرفهای را در اختیار فرزندان خود قرار می دهند. هر کودکی باید بتواند فعالیت های ضروری و اولیه زندگی را به تنهایی انجام دهد. در نظر داشته باشید آموزش این مهارت ها باید در سنین مناسب و با رعایت نکات ایمنی، انجام شود. بهتر است در این مورد با یک روانشناس کودک مشورت کنید.
۴. مراقبت کردن از دیگران را به کودک بیاموزید
در حالی که تقویت استقلال اغلب با ایجاد اتکا به خود همراه است، آموزش مراقبت از دیگران به کودکان در شکل دادن به افراد مستقل نیز اهمیت زیادی دارد. والدین با القای حس همدلی و مسئولیت از سنین پایین، فرزندان خود را به مهارت های زندگی ارزشمندی مجهز می کنند که فراتر از استقلال شخصی است.
تشویق کودکان به مراقبت از حیوانات، خواهر و برادر کوچکتر یا حتی گیاهان، می تواند حس تربیت و همدلی را پرورش دهد. کارهای ساده ای مانند غذا دادن به حیوانات خانگی، مطالعه کتاب داستان برای خواهر یا برادر کوچکتر، یا آبیاری گیاهان خانگی، اهمیت توجه به نیازهای دیگران را به کودکان می آموزد. این تجربه نه تنها همدلی را ترویج می‌کند، بلکه حس مسئولیت‌پذیری را نیز تقویت می‌کند که برای تربیت کودک مستقل ضروری است.
۵. بگذارید کودک تعارض ها را به تنهایی حل کند
یکی از با ارزش‌ترین درس‌ها در تربیت کودک مستقل این است که به کودکان اجازه دهیم تا درگیری‌ها و اختلافات را خودشان مدیریت کنند. برای والدین مداخله و حل و فصل اختلافات وسوسه انگیز است، اما عقب نشینی و اجازه دادن به کودکان برای حل اختلافاتشان می تواند یک تجربه یادگیری قدرتمند باشد. اجازه دادن به کودکان برای حل تعارضات نه تنها توانایی آنها را برای حل و فصل اختلافات تقویت می کند، بلکه اعتماد به نفس، انعطاف پذیری و هوش هیجانی آنها را نیز افزایش می دهد.
وقتی کودکان با خواهر، برادر یا همسالانشان به خاطر اشتراک‌گذاری اسباب‌بازی ها، نوبت گرفتن یا … دچار اختلاف می شوند، والدین می توانند آنها را در استفاده از راهبردهای ارتباطی مؤثر و تکنیک‌های حل مسئله راهنمایی کنند. به جای ارائه فوری راه‌حل، کودکان را تشویق کنید تا دیدگاه‌های خود را بیان کنند، به حرفهای یکدیگر گوش دهند و برای یافتن راه حلی مورد توافق طرفین، همکاری کنند.
از دست ندهید: تک فرزندی | نکاتی برای تربیت صحیح کودکان تک فرزند
۶. چگونه کودک مستقل تربیت کنیم؟ محیط مستقل ایجاد کنید
یکی از راه‌های قدرتمند برای تربیت کودک مستقل، ایجاد محیطی است که در آن بتوانند ارتقای مسئولیت پذیری، تصمیم‌گیری و یادگیری تقویت کنند. مثلا وسیله های آن ها را در طبقاتی بگذارید تا بتواند خودش آن ها را جا به جا کند و نیازی به کمک شما نداشته باشد. همچنین با توجه به سن او و توانایی خواندن و نوشتن، برای او با شکل یا نوشتن، برچسب بگذارید تا بداند هر چیزی در کجاست و بتواند آن ها را پیدا کند.
علاوه بر این، ترکیب عناصر طبیعی مانند گیاهان، ماسه، آب و … کودکان را به کشف و آزمایش از طریق بازی حسی، پرورش کنجکاوی و مهارت‌های حل مسئله دعوت می کند. این تکنیک های تربیت کودک مستقل، خلاقیت، اعتماد به نفس و علاقه به یادگیری را در کودک پرورش می دهد. زمانی که کودکان نسبت به محیط اطراف خود احساس مالکیت می کنند و آزادی انتخاب دارند، احساس اختیار و تصمیم گیری در آنها ایجاد می شود که در طول زندگی بسیار موثر خواهد بود.
۷. به کودک بیاموزید حق خود را بگیرد
یکی از مهم ترین خصوصیات کودک مستقل، توانایی آن ها به دفاع از خود و گرفتن حقشان به طور مؤثر است. به کودک خود بیاموزید نیازها، ترجیحات و مرزهای خود را بیان و تعیین کند، حتی با خودتان که والد او هستید. از سنین پایین، والدین می توانند با گوش دادن فعالانه به نظرات و تأیید احساسات کودکان، آنها را تشویق کنند تا نظر خود را بگویند. به عنوان مثال، هنگامی که کودک نسبت به موقعیت یا فعالیت خاصی ابراز ناراحتی می کند، والدین می توانند دیدگاه آنها را بپذیرند و برای یافتن راه حلی که به مرزهای آنها احترام می گذارد، با یکدیگر همکاری کنند.
آموزش دفاع از خود به کودک، نه تنها باعث ایجاد اعتماد و ارتباط موثر می شود، بلکه به کودکان می آموزد که افکار و احساسات آنها اهمیت دارد. هنگامی که کودکان یاد می گیرند نیازهای خود را بیان و از اعتقادات خود دفاع کنند، احساس عاملیت و انعطاف پذیری در آنها ایجاد می شود که در طول زندگی به آنها کمک می کند و آنها را قادر می سازد تا در چالش ها غلبه کنند و تصمیمات آگاهانه با اعتقاد راسخ بگیرند.
مطالعه بیشتر: آموزش مهارت‌های اجتماعی به کودکان | تقویت مهارت‌های اجتماعی در کودکان
۸. بگذارید کودک گاهی اشتباه کند یا شکست بخورد
یکی از با ارزش‌ترین خصوصیات کودک مستقل این است، که می‌تواند اشتباهات را به عنوان بخش‌های طبیعی و ضروری فرآیند یادگیری بپذیرد. با در نظر گرفتن اشتباهات به عنوان فرصت هایی برای رشد، والدین می توانند طرز فکر مستقلی را در فرزندان خود پرورش دهند که آنها را برای ریسک کردن، درس گرفتن از شکست ها و تقویت انعطاف پذیری توانمند می سازند.
به عنوان مثال، هنگامی که کودک در تلاش است تا بند کفش‌هایش را ببندد یا وقتی که خودش شیر را به درستی در لیوان نمی ریزد، والدین می توانند با صبوری و تشویق پاسخ دهند و تلاش او را تایید کنند. والدین باید به جای انتقاد یا رفع اشتباه، فرزندان خود را در این فرآیند با ملایمت راهنمایی کنند و به آنها اجازه دهند دوباره تلاش کنند تا زمانی که موفق شوند.
۹. چگونه کودک مستقل تربیت کنیم؟ با فرزندتان همکاری کنید
با فرزندتان تعامل و همکاری داشته باشید، یعنی شناسایی کنید که در چه زمینه ای نیاز به استقلال بیشتر دارند. برخی کودکان علاقه به آشپزی، تعمیر وسایل یا فعالیت های دیگر دارند. با رعایت ایمنی به او اجازه دهید که برخی فعالیت ها را به تنهایی انجام دهد و در آن ها آزمون و خطا کند. اگر فرزندتان نوجوان است می توانید فعالیت مورد علاقه اش را از او بپرسید. توصیه می کنیم در ابتدا مهارت هایی را به کودک خود بیاموزید که یادگیری آن ها دشوار نباشد و بتواند سریع تر آن ها را بیاموزد. به این صورت تشویق می شود تا فعالیت های دیگر را نیز فرا گیرد و عزت نفس او نیز ارتقا پیدا می کند.
بیشتر بخوانید: آیا ترس کودکان عادی است؟ ترس کودکان از تاریکی و تنهایی
۱۰. ساختاری برای انجام کارها به فرزندتان ارائه دهید
از خصوصیات کودک مستقل این است که می تواند به تنهایی برخی فعالیت ها را انجام دهد که برای آن نیاز به ساختار دارد. برای ایجاد ساختار باید فعالیت های پیچیده را به مراحل ساده و قابل مدیریت تقسیم کنید و به کودکان اجازه دهید هر مرحله را به طور مستقل انجام دهند. با اطمینان از اینکه در صورت نیاز حمایت والدین در دسترس است. برای مثال، اگر هدف این است که کودک ۶ ساله خودش صبحانه درست کند، والدین می توانند یک چک لیست تصویری ایجاد کنند که مراحل تهیه یک کاسه غلات صبحانه را مشخص می کند. سپس کودک می تواند چک لیست را دنبال کند و فقط در صورت لزوم راهنمایی بخواهد.
رویکرد ساختاری را می توان در جنبه های مختلف زندگی کودک، مانند فعالیت های مربوط به مراقبت از خود و کارهای خانه گرفته تا فعالیت های تحصیلی و تعاملات اجتماعی به کار برد. برای یک کودک بزرگتر که با تکالیف خود دست و پنجه نرم می کند یا با یک دوست درگیری دارد، والدین می توانند در ابتدا مربیگری و راهنمایی کنند و به تدریج عقب نشینی کنند تا به کودک اجازه دهند که رهبری را در یافتن راه حل ها و حل مسائل به طور مستقل به عهده بگیرد.
برای خواندن کلیک کنید: چرا کودکان دروغ می گویند؟ ۱۸ علت دروغگویی کودکان
۱۱. چگونه کودکی مستقل تربیت کنیم؟ در کارهای او مداخله نکنید
به عنوان والدین، طبیعی است که بخواهیم فرزندانمان برتر باشند و وظایف خود را بدون نقص انجام دهند. با این حال، برای تربیت کودک مستقل بسیار مهم است که در برابر میل به مداخله و “رفع” نیاز های آنها مقاومت کنید. هدف باید پرورش رشد آنها و جشن گرفتن پیشرفتشان باشد، نه اینکه از همان ابتدا کمال گرا باشید و بخواهید کودکتان همه چیز را درست انجام دهد. هنگامی که کودکان مسئولیت ها یا کارهای جدید مانند جارو کردن کف آشپزخانه را بر عهده می گیرند، مدیریت انتظارات والدین ضروری است.
به عنوان مثال، در سن ۶ سالگی، انتظار یک زمین تمیز و درخشان بدون هیچ گونه لکه یا زباله، غیر واقعی است. در عوض، ما باید بر قدردانی و تمجید از تلاش، عزم و پیشرفت آنها در طول زمان تمرکز کنیم. با ارائه بازخوردهای مثبت و خاص، مانند “ایندفعه سرامیک ها تمیز تر شده است” ما حس موفقیت آنها را تقویت می کنیم و به آنها انگیزه می دهیم که به پیشرفت ادامه دهند. برعکس، اگر با انجام مجدد کار یا اصلاح اشتباهات آنها در مقابلشان، عملکردشان را تضعیف کنیم، این پیام را به او می رسانیم که تلاش آنها ناکافی یا ناقص بوده است.
بخوانید: چگونه با کودک خجالتی رفتار کنیم؟ نشانه ها، علت و درمان خجالت کودکان
۱۲. کارهایی که می توانند انجام دهند، انجام ندهید
“آنچه را که آنها می توانند برای خود انجام دهند برای فرزندان خود انجام ندهید” یک شعار قدرتمند است که می تواند استقلال و اتکا به خود را در کودکان تقویت کند. این رویکرد والدین را تشویق می کند تا در برابر وسوسه کمک مداوم یا انجام کارهایی برای فرزندانشان، حتی با نیت خوب، مقاومت کنند. در عوض، باید به کودکان اجازه داد که وظایف و مسئولیت‌های متناسب با سنشان را انجام دهند و مهارت‌های اساسی زندگی و احساس موفقیتشان را توسعه دهند.
به عنوان مثال، به جای بستن بند کفش های کودک هر روز صبح، والدین می توانند این مهارت را به او آموزش و اجازه دهند تا زمانی که در آن مهارت پیدا کنند، تمرین کنند. به همین ترتیب، به جای بسته بندی ناهار یا تمیز کردن اتاق، می توان کودکان را تشویق کرد که خودشان این وظایف را با راهنمایی و نظارت انجام دهند.
مطالعه بیشتر: افسردگی در کودکان: علائم، درمان و راه های مقابله
۱۳. در خانواده تقسیم وظایف انجام دهید
تاکید بر مشارکت خانواده راه قدرتمندی برای تربیت کودک مستقل و مسئولیت پذیر است. هنگامی که والدین وظایف خانه را به عنوان «مشارکت» و نه صرفاً «کارهای خانه» در نظر می‌گیرند، این مفهوم را می رسانند که هر یک از اعضای خانواده نقشی حیاتی در عملکرد خانه بازی می کنند. این طرز فکر به کودکان قدرت می دهد تا در تلاش‌های خود احساس مالکیت و افتخار کنند و حس مسئولیت‌پذیری و اتکا به خود را افزایش دهند.
به عنوان مثال، والدین می توانند به جای محول کردن وظیفه «تمیز کردن اتاق خودت» به کودک، آن را به عنوان «کمک به تمیز کردن خانه برای خانواده» تعریف کنند. به کودکان کوچکتر می توان کارهای ساده ای مانند چیدن میز، غذا دادن به حیوانات خانگی، یا مرتب کردن لباس ها بر اساس رنگ، محول کرد. با گذر زمان که آنها بزرگتر می شوند، مسئولیت ها می توانند به تدریج افزایش یابند و شامل تهیه غذا، کار در حیاط یا کمک به خواهر و برادر کوچکتر در انجام تکالیف باشند. با مشارکت دادن کودکان در این همکاری های گروهی معنادار از سنین پایین، والدین نه تنها مهارت‌های ارزشمند زندگی را آموزش می دهند، بلکه حس هدفمندی و کار گروهی را تقویت می کنند. کودکان می آموزند که اعمال آنها مستقیماً بر رفاه خانواده تأثیر می گذارد و احساس استقلال و سرمایه گذاری در موفقیت خانواده را تقویت می کند.
۱۴. به کودک بودجه مشخصی بدهید تا آن را مدیریت کند
یکی از مهم ترین خصوصیات کودک مستقل، این است که می تواند منابع مالی خود را به درستی مدیریت کند. بودجه ای مشخص و کافی با توجه به نیاز های کودک در نظر بگیرید و از او بخواهید که پولش را مدیریت کند تا نیاز های خود را برطرف کند. آموزش نحوه مدیریت پول به بچه ها یک جنبه حیاتی برای تقویت استقلال و آماده سازی آنها برای دنیای واقعی محسوب می شود. با انتقال مهارت های سواد مالی از سنین پایین، والدین می توانند فرزندان خود را برای تصمیم گیری آگاهانه و ایجاد احساس مسئولیت در قبال رفاه مالی خود توانمند کنند.
یکی از راه های موثر برای آموزش مدیریت پول، معرفی یک سیستم کمک هزینه است. والدین می توانند به فرزندان خود کمک هزینه هفتگی یا ماهانه بدهند و آنها را تشویق کنند که بودجه را برای اهداف مختلف مانند پس انداز، خرج کردن و … اختصاص دهند. این رویکرد عملی به کودکان این امکان را می‌دهد تا پیامدهای انتخاب های مالی خود را تجربه کنند و درس‌های ارزشمندی درباره اولویت دادن به نیازها بر خواسته ها و ارزش پس‌انداز برای اهداف آینده را بیاموزند.
۱۵. چگونه کودک مستقل تربیت کنیم؟ کارهای کودک را به صورت مکرر نقد یا اصلاح نکنید
طبیعی است که والدین بخواهند اشتباهات فرزندان خود را اصلاح کنند، اجازه دادن به آنها برای یادگیری از تجربیات آنها می تواند ابزار قدرتمندی برای تقویت استقلال باشد. والدین با خودداری از تصحیح یا اصلاح مداوم خطاهای کودک خود، فرصت هایی را برای کودکان ایجاد می کنند تا مهارت های حل مسئله، انعطاف پذیری و طرز فکر را توسعه دهند.
به عنوان مثال، اگر کودکی در تلاش است تا برجی با بلوک بسازد، در مقابل میل به مداخله کردن مقاومت کنید و راه «درست» را به او نشان ندهید. تلاش های آنها را مشاهده کنید و فقط در صورت لزوم راهنمایی کنید. این نوع تربیت کودکان را تشویق می کند تا آزمایش کنند، انتقادی فکر کنند و راه حل های مخصوص خود را بیابند. هنگامی که کودک نهایتا موفق به انجام کار شود، احساس موفقیت و غرور آنها بسیار ارزشمندتر از زمانی است که کار برای آنها انجام شده باشد.
از دست ندهید: اضطراب جدایی در کودکان با سنین مختلف؛ درمان، علائم و دلایل
خصوصیات کودک مستقل
اینکه بدانیم چگونه کودک مستقل تربیت کنیم، اهمیت زیادی دارد و باعث می شود بتوانیم نقش مثبتی در آینده فرزندمان داشته باشیم. اگر موفق شده باشیم کودک خود را به درستی تربیت کنیم باید ویژگی های استقلال شخصی را داشته باشد. خصوصیات کودک مستقل عبارتند از:
- عزت نفس بالا
- کنار آمدن بهتر با چالش های زندگی
- توانمندی در حل مسئله
- یادگیری مهارت های زندگی
- استفاده از تکنیک های مدیریت زمان
- تقویت مهارت همکاری و روحیه تیمی
- حفظ نظم در زندگی
- تحمل بیشتر در برابر شکست
- انعطاف پذیری در شرایط مختلف
- احساس ارزشمندی
- مسئولیت پذیری
- انگیزه بیشتر برای غلبه بر چالش ها
مناسب برای مطالعه: چگونه با کودک خجالتی رفتار کنیم؟ نشانه ها، علت و درمان خجالت کودکان
چالش های تربیت کودک مستقل
تربیت کودک مستقل گرچه مهم و ثمربخش است، اما می تواند چالش هایی داشته باشد که آگاهی از آن ها شما را برای این مسیر آماده می کند. برخی از چالش های تربیت کودک مستقل عبارتند از:
- کنترل کم تر بر اعمال کودک
- اشتباهات بیشتر کودک
- نیاز به زمان و انرژی بیشتر
- نیاز به نظارت
۱. کنترل کم تر بر اعمال کودک
اگر به دنبال پاسخ چگونه کودک مستقل تربیت کنیم، می گردید، باید بدانید که این یعنی بر اعمال کودک خود کنترل کمتری خواهید داشت. یعنی گاهی اوقات ممکن است کودک کاری را انجام دهد که از نظر شما مورد تایید نباشد، اما اگر خطری او را تهدید نمی کند، باید بگذارید انتخاب خودش را داشته باشد. این کنترل کم تر بر اعمال کودکان، می تواند برای والدین کمال گرا یا کنترل گر، دشوار باشد. در نظر داشته باشید که تربیت کودک مستقل به صبر و بردباری زیادی نیاز دارد.
۲. اشتباهات بیشتر کودک
تربیت کودک مستقل به این معناست که باید اجازه دهیم کودک اشتباهات بیشتری انجام دهد تا بتواند از آن ها درس بگیرد. اشتباه کردن به کودک می آموزد با شکست کنار بیاید و بتواند پس از شکست نیز مجددا تلاش کند. برای والدین گاهی بسیار چالش برانگیز است که ببینند و اجازه دهند که فرزندشان اشتباهاتی انجام دهد و با عواقب آن دست و پنجه نرم کند. با این حال باید بدانید که اشتباه کردن و درس گرفتن از آن بخشی طبیعی از زندگی و رشد فردی است. به فرزندتان اجازه دهید در مواردی اشتباه کند و سپس از آن درس بگیرد.
بیشتر بخوانید: اختلال نافرمانی و لجبازی در کودکان چیست؟ نکاتی که در این باره باید بدانید
۳. نیاز به زمان و انرژی بیشتر
اینکه اجازه دهیم کودک یک فعالیت را انجام دهد زمان و انرژی بیشتری نسبت به اینکه خودمان آن کار را انجام دهیم، می برد. ممکن است تصور کنید که به صرفه تر است اگر یک کاری را خودتان انجام دهید تا آن را به کودکتان بسپارید. اما باید بدانید که محول کردن برخی فعالیت ها به کودک، به او احساس ارزشمندی و کفایت می دهد. مثلا اگر کودکتان هنگام ریختن نوشیدنی در لیوان، آن را در اطراف می ریزد، باز هم اجازه دهید این کار را انجام دهد، هر چند که تمیز کردن آن از شما وقت و انرژی می گیرد. در نظر داشته باشید که نباید حرکات او را در مقابلش اصلاح کنید.
۴. نیاز به نظارت
در دوران کودکی نیاز به نظارت بر کودک مستقل شاید حتی بیشتر از یک کودک وابسته باشد. کودک مستقل به دلیل اینکه در حال آزمون و خطا است، خودش را در معرض ریسک و خطر بیشتری قرار می دهد. پس والدین باید بر او نظارت مداوم داشته باشند، تا زمانیکه خطر واقعی کودک را تهدید می کند، از او مراقبت کنند.
منابع: childmind.org, psychologytoday, parents
ثبت ديدگاه