بوپروپیون یا bupropion که با نام تجاری ولبان یا ولبوترین نیز شناخته می شود، یک داروی ضد افسردگی مورد تایید FDA است که از سال ۱۹۸۵ تاییدیه گرفته است. قرص بوپروپییون یک مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین است که به درمان افسردگی، اختلال عاطفی فصلی (قبل تر به آن افسردگی فصلی گفته می شد) و کمک به ترک سیگار می پردازد. این داروی اعصاب به طور همزمان تنظیم خلق و خو را بهبود می بخشد و میل به نیکوتین را مهار می کند و یک گزینه درمانی مناسب برای سلامت روان و چالش های اعتیاد ارائه می دهد.

فهرست مقاله

بوپروپیون برای چیست؟

بوپروپیون یا ولبان یک مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NDRI) است که بیشتر برای مدیریت اختلال افسردگی اساسی (MDD)، اختلال عاطفی فصلی (SAD) و به عنوان کمکی برای ترک سیگار استفاده می شود. قرص بوپروپیون گاهی اوقات به‌عنوان یک داروی مکمل برای درمان‌های خط اول افسردگی مانند داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) در صورت عدم موفقیت درمان یا پاسخ پایین استفاده می‌شود.

بوپروپیون همچنین به صورت خارج از برچسب (یعنی تاییدیه رسمی برای این مصرف وجود ندارد) برای مدیریت اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان مبتلا به افسردگی دوقطبی جهت جلوگیری از بی ثباتی خلق و خو ناشی از داروهای محرک استفاده می‌شود.

ولبان یا قرص بوپروپیون در ترکیب با نالترکسون به صورت خارج از برچسب برای مدیریت مزمن وزن استفاده می شود، تصور می شود که این دو بر روی مناطقی از مغز که در تنظیم مصرف غذا نقش دارند، تأثیر دارند. این مناطق شامل هیپوتالاموس است که در تنظیم اشتها نقش دارد و مدار دوپامین مزولیمبیک که در مسیرهای پاداش درگیر است.

داروهای ضد افسردگی به طور گسترده برای درمان شرایط مختلف درد نوروپاتیک در انسان استفاده می شود. مطالعات اخیر نشان داده است که بوپروپیون برای درمان دردهای عصبی موثر است. همچنین داروهای ضد افسردگی مانند بوپروپیون خواص ضد التهابی نشان دادند. در تحقیقی بوپروپیون در ۷۳ درصد بیماران بهبود درد نوروپاتیک را به همراه داشت.

بوپروپیون برای ترک سیگار

به طور کلی، اکثر مردم بوپروپیون برای ترک سیگار را حدود ۱-۲ هفته قبل از ترک شروع می کنند. اغلب افراد در ابتدا با دوز پایین تر شروع می کنند تا خطر عوارض جانبی خاص کاهش یابد. هنگامی که قرص بوپروپیون در ترک سیگار استفاده می شود، تصور می شود با مهار بازجذب دوپامین، که تصور می شود در مسیرهای پاداش مرتبط با نیکوتین از طریق تضاد استیل کولینرژیک نیکوتینی دخیل است، اثرات ضد ولع و ترک سیگار را ایجاد می کند.

همچنین بخوانید: وارنیکلین داروی ترک سیگار؛ نحوه مصرف، عوارض و هشدارها

بوپروپیون و تمرکز

اگرچه بوپروپیون و تمرکز ارتباط مستقیمی ندارند و قرص بوپروپیون برای بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) مورد تایید FDA نیست، اما ممکن است به بهبود تمرکز و سایر علائم ADHD برای افراد ۱۸ ساله و بالاتر کمک کند. کمک کند. پزشک شما ممکن است آن را به عنوان جایگزینی برای داروهای محرک پیشنهاد کند، یا ممکن است مصرف آن را با سایر درمان‌های ADHD توصیه کند.

قرص بوپروپیون و لاغری

در برخی موارد بوپروپیون برای لاغری نیز کاربرد دارد. دوپامین و نوراپی نفرین هر دو در سیری نقش دارند. بوپروپیون سطح دوپامین شیمیایی مغز را افزایش می دهد. برخی از مطالعات نشان می دهد که سطوح پایین دوپامین ممکن است با چاقی مرتبط باشد. برای بسیاری از افراد مبتلا به اضافه وزن یا چاقی، بوپروپیون یا ولبان می تواند سطح این مواد شیمیایی را افزایش دهد و به کاهش هوس ها و دریافت مجموع غذا کمک کند.

بوپروپیون و لاغری

قرص بوپروپیون برای اضطراب

بوپروپیون برای اضطراب تایید نشده است. با این حال، این دارو ممکن است خارج از برچسب برای این بیماری استفاده شود. به خاطر داشته باشید که ولبان ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی باعث اضطراب شود. به همین دلیل، پزشک شما ممکن است دارویی غیر از بوپروپیون را توصیه کند که خطر اضطراب شما را افزایش ندهد.

به عنوان مثال، بوسپیرون یکی دیگر از گزینه های درمانی برای اضطراب است. اگر اضطراب دارید، پزشک می تواند به شما توصیه کند که آیا بوسپیرون گزینه درمانی مناسبی برای شما است یا خیر.

برای درمان اضطراب به چه متخصصی مراجعه کنیم؟

مکانیسم عمل بوپروپیون

ولبوترین که به نام بوپروپیون نیز شناخته می شود، در ابتدا به عنوان یک ضد افسردگی «آتیپیک» طبقه بندی شد، زیرا اثرات مشابهی با داروهای ضد افسردگی کلاسیک مانند مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، ضد افسردگی های سه حلقه ای (TCAs)، یا مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) ندارد.

طبق پژوهش ها قرص بوپروپیون در حالی که اثربخشی قابل مقایسه ای با گزینه های خط اول درمانی معمولی برای افسردگی مانند SSRI ها دارد، بوپروپیون یک گزینه منحصر به فرد برای درمان افسردگی اساسی است زیرا فاقد هر گونه اثرات سروتونرژیک مرتبط بالینی، سایر داروهای خلقی، یا هر نوع دیگری است. بوپروپیون در مقایسه با داروهای SSRI یا TCA کمتر باعث ایجاد عوارض جنسی، آرام بخش یا افزایش وزن می شود.

‌همچنین بخوانید: تریمیپرامین چیست؟ کاربرد، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات

نحوه مصرف بوپروپیون

داروی بوپروپیون را همراه یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً سه بار در روز مصرف کنید. در صورت بروز ناراحتی معده، می توانید این دارو را همراه با غذا مصرف کنید. مهم است که دوزهای خود را با فاصله حداقل ۶ ساعت یا طبق دستور پزشک مصرف کنید تا خطر ابتلا به تشنج را کاهش دهید.

قرص بوپروپیون را قبل از مصرف له نکنید، نبرید یا نجوید. از مصرف کمتر یا بیشتر دارو یا دفعات بیشتر از تجویز شده خودداری کنید. مصرف بیش از دوز توصیه شده بوپروپیون ممکن است خطر ابتلا به تشنج را افزایش دهد. ممکن است ۴ هفته یا بیشتر طول بکشد تا متوجه فواید کامل این دارو شوید. مصرف این دارو را طبق دستور پزشک ادامه دهید حتی بعد از اینکه احساس بهبودی کردید. اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود صحبت کنید.

دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. دوز شما ممکن است به آرامی افزایش یابد تا عوارض جانبی مانند بی خوابی را محدود کند و خطر تشنج را کاهش دهد. برای جلوگیری از مشکلات خواب، این دارو را خیلی نزدیک به زمان خواب مصرف نکنید. اگر بی خوابی مشکل ساز شد، به پزشک خود اطلاع دهید.

از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای اینکه مصرف قرص بوپروپیون به خاطر بسپارید، هر روز در ساعات مشخصی از آن استفاده کنید. بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو را قطع نکنید. برخی شرایط ممکن است با قطع ناگهانی دارو بدتر شوند. ممکن است لازم باشد دوز شما به تدریج کاهش یابد.

بهترین زمان مصرف بوپروپیون

بوپروپیون می تواند باعث مشکلات خواب شود، بنابراین آن را درست قبل از خواب مصرف نکنید. بهترین زمان مصرف بوپروپیون در اوایل عصر مصرف است. اگر یک دوز را ۲ بار در روز مصرف می کنید، دوز دوم را حداقل ۸ ساعت پس از نوبت صبح مصرف کنید.

رزرو نوبت از بهترین روانپزشک اطراف شما

عوارض قطع ناگهانی بوپروپیون

 قطع ناگهانی دارو می تواند منجر به علائم ترک بوپروپیون شود، عوارض قطع ناگهانی بوپروپیون شامل خلق و خوی تحریک پذیر، اضطراب، بی خوابی، درد سر و بدن است. شما نباید مصرف هیچ داروی ضد افسردگی را به طور ناگهانی قطع کنید. بیشتر آنها باید به آرامی قطع شوند تا خطر عوارض جانبی جدی کاهش یابد.

قرص ولبوترین یا بوپروپیون چیست

دوز مصرف بوپروپیون

دوز ولبان برای بیماران مختلف متفاوت خواهد بود. این دارو در دوزهای ۷۵ و ۱۵۰ میلی گرم موجود است. دستورات پزشک یا دستورالعمل های روی دارو را دنبال کنید. دوز قرص بوپروپیون که پزشک شما تجویز می کند به عوامل مختلفی مثل سایر شرایط پزشکی که ممکن است داشته باشید، سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید، قدرت دارو، واکنش شما به دارو و… بستگی دارد.
به طور معمول، پزشک هنگام شروع درمان با ولبان، دوز پایین را برای شما تجویز می کند. سپس به مرور زمان آن را تنظیم می کنند تا به مقدار مناسب شما برسند. پزشک شما در نهایت کمترین دوزی از قرص بوپروپیون را که اثر مورد نظر را ایجاد می کند، تجویز می کند.

اطلاعات زیر دوزهایی را که معمولاً استفاده می شود یا توصیه می شود را توصیف می کند. با این حال، مطمئن شوید که دوز تجویز شده توسط پزشک را مصرف کنید. پزشک شما بهترین دوز را متناسب با نیاز شما تعیین خواهد کرد.

دوز بوپروپیون برای افسردگی

  • بوپروپیون برای بزرگسالان: در ابتدا، ۱۰۰ میلی گرم دو بار در روز. پزشک ممکن است دوز شما را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، دوز معمولاً بیش از ۱۵۰ میلی گرم سه بار در روز نیست که حداقل با فاصله ۶ ساعت مصرف شود.
  • کودکان: مصرف و دوز ولبان برای کودکان باید توسط پزشک تعیین شود.

دوز بوپروپیون برای اختلال عاطفی فصلی

  • ولبان برای بزرگسالان: ابتدا ۱۵۰ میلی گرم یک بار در روز صبح. پزشک ممکن است دوز شما را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، دوز معمولا بیش از ۳۰۰ میلی گرم یک بار در روز نیست.
  • کودکان: مصرف و دوز بوپروپیون برای کودکان باید توسط پزشک تعیین شود.

دوز بوپروپیون برای ترک سیگار

دوز ولبان برای بزرگسالان در ابتدا، ۱۵۰ میلی گرم یک بار در روز برای ۳ روز اول است. پزشک ممکن است دوز شما را در صورت نیاز تنظیم کند. با این حال، دوز معمولا بیش از ۳۰۰ میلی گرم در روز نیست.

مصرف بیش از حد بوپروپیون

با مصرف بیش از حد بوپروپیون ممکن است سطوح خطرناکی از دارو در بدن خود داشته باشید. علائم مصرف بیش از حد قرص ولبان می تواند شامل تشنج، توهمات (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند)، از دست دادن هوشیاری و ریتم غیر طبیعی قلب باشد. اگر فکر می کنید بیش از حد از این دارو مصرف کرده اید، با پزشک یا اورژانس تماس بگیرید. اگر علائم شما شدید است به نزدیکترین اورژانس بروید.

اگر یک نوبت بوپروپیون را فراموش کردم چه کنم؟

به محض یادآوری دوز خود را مصرف کنید. اما اگر فقط چند ساعت قبل از نوبت بعدی خود را به یاد آوردید، فقط یک نوبت مصرف کنید. هرگز سعی نکنید با مصرف دو دوز در یک نوبت به نتیجه برسید. این می تواند منجر به عوارض جانبی خطرناک شود.

اطلاعات مربوط به دوز بوپروپیون فقط شامل دوزهای متوسط این دارو است. اگر دوز شما متفاوت است، آن را تغییر ندهید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را انجام دهید.

عوارض بوپروپیون

به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است که پزشک شما تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض بوپروپیون است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند. قرص بوپروپیون ممکن است فشار خون شما را افزایش دهد. فشار خون خود را به طور مرتب چک کنید و در صورت بالا بودن نتایج به پزشک خود اطلاع دهید. در ادامه به عوارض رایج بوپروپیون و عوارض جدی آن می پردازیم.

عوارض رایج بوپروپیون

عوارض جانبی رایج تر بوپروپیون می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • آشفتگی
  • دهان خشک
  • یبوست
  • سردرد
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • سرگیجه
  • تعریق
  • لرزش
  • مشکل خواب
  • تاری دید
  • ضربان قلب سریع
  • گیجی
  • کهیر
  • افزایش خشم
  • ریتم غیر طبیعی قلب
  • تغییرات در شنوایی، مانند زنگ زدن در گوش یا شنیدن صداهایی که واقعی نیستند

اگر عوارض ولبان خفیف باشند، ممکن است ظرف چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر شدیدتر هستند یا از بین نمی روند، با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض جانبی جدی

اگر عوارض جانبی جدی داشتید می توانید با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا اگر فکر می کنید در حالت اورژانس هستید با مرکز اورژانس تماس بگیرید. عوارض جدی بوپروپیون و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • اثرات روانی می تواند شامل موارد زیر باشد:
    • افکار در مورد خودکشی یا مرگ
    • تلاش برای مرگ با خودکشی
    • دوره افسردگی جدید یا تشدید شده
    • دوره اضطراب جدید یا تشدید شده
    • احساس اضطراب یا بی قراری بسیار
    • موارد وحشت زدگی
    • مشکل خواب
    • ایجاد تحریک پذیری یا تحریک پذیری تشدید شده
    • رفتار پرخاشگرانه، عصبانی یا خشن
    • عمل کردن طبق انگیزه های خطرناک
    • افزایش شدید در فعالیت و صحبت کردن
    • سایر تغییرات غیرعادی در رفتار یا خلق و خو
  • مشکلات چشمی می تواند شامل موارد زیر باشد:
    • چشم درد
    • تورم یا قرمزی در داخل یا اطراف چشم
    • تغییرات بینایی، مانند تاری دید یا دوبینی
  • تشنج، که علائم آن می تواند شامل موارد زیر باشد:
    • گیجی
    • خیره شدن های متوالی
    • حرکات بازوها و پاها که نمی توانید کنترل کنید
    • از دست دادن هوشیاری

هدف پزشک خوب این است که جدیدترین اطلاعات را در اختیار شما قرار دهید. با این حال، از آنجایی که داروها روی هر فرد متفاوت تأثیر می‌گذارند، تضمینی نیست که این اطلاعات شامل همه عوارض جانبی احتمالی باشد. این اطلاعات جایگزین توصیه های پزشکی نیست. همیشه در مورد عوارض جانبی احتمالی با یک متخصص که سابقه پزشکی شما را می داند صحبت کنید.

بوپروپیون سرخوشی

گاها بوپروپیون سرخوشی می آورد. ولبان ممکن است باعث شیدایی یا هیپومانیا شود (اینها اپیزودهایی با انرژی و هیجان بسیار بالا هستند که معمولاً مربوط به اختلال دوقطبی است) که در عموم به سرخوشی شناخته می شود. بوپروپیون همچنین می تواند باعث تغییرات روانی مانند روان پریشی یا پارانویا شود. در صورت ابتلا به اختلال دوقطبی، خطر ابتلا به این عوارض جانبی ممکن است بیشتر از حد معمول باشد.

تاثیر بوپروپیون بر حافظه

طبق منابع نشان داده شده است که بوپروپیون بر طیف وسیعی از عملکردهای شناختی از جمله حافظه تأثیرات مثبتی دارد و گزارش شده است که اثری برتر از SSRI ها بر حافظه در افراد مبتلا به افسردگی اساسی دارد. طبق پژوهش دیگری، اس سیتالوپرام و بوپروپیون به طور قابل توجهی حافظه کلامی و غیرکلامی فوری و تاخیری، عملکرد کلی و بهره وری کاری را بهبود بخشیدند، تفاوت معنی داری بین گروه ها وجود نداشت.

بوپروپیون و ریزش مو

داروی ضد افسردگی بوپروپیون می تواند باعث ریزش مو شود که به آن آلوپسی نیز می گویند. ریزش مو یکی از عوارض جانبی احتمالی ولبان است، اما شایع نیست. در واقع، آنقدر غیرمعمول است که در طول آزمایش‌های بالینی اولیه، حتی ۱ درصد از افرادی که ولبوترین مصرف می‌کنند در مقایسه با افرادی که دارونما مصرف می‌کنند، آلوپسی را تجربه نکرده‌اند.

جایگزین بوپروپیون

درمان های دیگری نیز در دسترس هستند که می توانند به عنوان جایگزین بوپروپیون استفاده شوند. برخی گزینه ها ممکن است برای شما مناسب تر از دیگران باشند. اگر علاقه مند به یافتن جایگزینی برای ولبان هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند در مورد گزینه های دیگری که ممکن است برای شما خوب عمل کنند به شما بگویند.

توجه کنید که برخی از داروهایی که در اینجا ذکر شده است، برای درمان شرایط خاص، به صورت خارج از برچسب استفاده می شوند. استفاده از دارو به صورت خارج از برچسب زمانی است که دارو برای هدفی غیر از آنچه برای آن تایید شده است، تجویز می شود. نمونه هایی از داروهای دیگری که ممکن است به عنوان جایگزین بوپروپیون استفاده شوند عبارتند از:

تداخلات بوپروپیون

ولبان می تواند با چندین داروی دیگر تداخل داشته باشد. با این حال، تعامل با مکمل ها یا غذاها شناخته شده نیست. تداخلات مختلف می تواند اثرات متفاوتی ایجاد کند. به عنوان مثال، برخی از تداخلات می تواند در نحوه عملکرد دارو اختلال ایجاد کند. سایر تداخلات می توانند عوارض جانبی را افزایش دهند یا آنها را شدیدتر کنند. تداخلات دارویی نیز می تواند عوارض خاصی ایجاد کند. در زیر فهرستی از داروهایی وجود دارد که می توانند با قرص بوپروپیون تداخل داشته باشند. این فهرست شامل تمام داروهایی که ممکن است با ولبان تداخل داشته باشند، نیست.

قبل از مصرف ولبان، با پزشک و داروساز خود صحبت کنید. در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و سایر داروهایی که مصرف می کنید به آنها بگویید. همچنین در مورد ویتامین ها، گیاهان و مکمل هایی که استفاده می کنید نیز به آنها اطلاع دهید. به اشتراک گذاری این اطلاعات می تواند به شما کمک کند از تعاملات احتمالی جلوگیری کنید. پزشکان معمولا بوپروپیون را با داروهای زیر تجویز نمی کنند.

همه چیز در مورد قرص بوپروپیون یا ولبان

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)

این داروها برای درمان افسردگی، برخی عفونت ها و برخی اختلالات خونی استفاده می شوند. مصرف ولبان با MAOI ها می تواند باعث فشار خون شدید شود. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

  • لینزولید
  • متیلن بلو
  • سلژیلین
  • ایزوکاربوکسازید
  • فنلزین (ناردیل)

برخی از داروهای ضد پلاکت

این داروها برای کمک به جلوگیری از لخته شدن خون در شرایط خاص استفاده می شوند. مصرف بوپروپیون با داروهای ضد پلاکت می تواند خطر عوارض جانبی ولبان را افزایش دهد. تیکلوپیدین و کلوپیدوگرل (پلاویکس) نمونه هایی از این داروها هستند.

داروهای ضد ویروس

این داروها برای درمان HIV استفاده می شوند. مصرف بوپروپیون همراه با داروهای ضد ویروسی می تواند ولبان را کم اثر کند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

  • افاویرنز
  • لوپیناویر
  • ریتونویر

داروهای ضد تشنج

این داروها برای درمان و کمک به پیشگیری از تشنج استفاده می شود. مصرف ولبوترین با داروهای ضد تشنج می تواند اثربخشی ولبوترین را کاهش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

داروهای ضد افسردگی

این داروها برای درمان افسردگی استفاده می شوند. مصرف ولبان با داروهای ضد افسردگی می تواند خطر عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی را افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

  • اس سیتالوپرام
  • سرترالین
  • فلوکستین
  • دولوکستین
  • پاروکستین

داروهای ضد روان پریشی

این داروها برای درمان برخی اختلالات روانی و روان پریشی استفاده می شوند. مصرف ولبان با داروهای ضد روان پریشی می تواند خطر عوارض جانبی داروهای ضد روان پریشی را افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

داروهای قلب

این داروها برای درمان ریتم نامنظم قلب استفاده می شوند. مصرف بوپروپیون با داروهای ضربان قلب بسته به داروی دقیق ضربان قلب می تواند اثرات متفاوتی داشته باشد. ولبان ممکن است خطر عوارض جانبی داروهای ضربان قلب را افزایش دهد یا آنها را کاهش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

  • فلکائینید
  • پروپافنون
  • دیگوکسین (لانوکسین)

بتا بلوکرها

این داروها برای درمان فشار خون بالا استفاده می شوند. مصرف بوپروپیون با بتا بلاکرها می تواند خطر عوارض جانبی مسدود کننده های بتا را افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

  • متوپرولول
  • پروپرانولول
  • نبیولول

کورتیکواستروئیدها

این داروها برای درمان التهاب استفاده می شوند. مصرف ولبان با کورتیکواستروئیدها می تواند خطر تشنج را با بوپروپیون افزایش دهد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

  • متیل پردنیزولون
  • پردنیزون
  • پردنیزولون

آگونیست های دوپامین

این داروها برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می شود. مصرف ولبان با این داروها می تواند خطر عوارض جانبی بوپروپیون و آگونیست های دوپامین را افزایش دهد. آمانتادین و  داروهای حاوی لوودوپا نمونه هایی از این داروها هستند.

داروی سرطان

تاموکسیفن برای درمان برخی سرطان ها استفاده می شود. مصرف بوپروپیون با این دارو می تواند تاموکسیفن را کم اثر کند.

داروی گزانتین تئوفیلین

تئوفیلین برای درمان آسم استفاده می شود. مصرف ولبان با این دارو می تواند خطر تشنج را با بوپروپیون را افزایش دهد.

بوپروپیون و تست اعتیاد

بوپرویپون ممکن است نتیجه آزمایش مثبت کاذب برای آمفتامین در ادرار ایجاد کند. یک نتیجه مثبت کاذب زمانی اتفاق می‌افتد که آزمایش برای ماده‌ای که وجود ندارد، نتیجه مثبت نشان دهد. در این مورد، غربالگری داروی ادرار نتیجه مثبتی را برای آمفتامین ها نشان می دهد، حتی اگر ولبان یک آمفتامین نباشد. قبل از انجام آزمایش ادرار برای آمفتامین، مطمئن شوید که متخصص می داند که آیا ولبان مصرف می کنید یا خیر.

تداخل بوپروپیون با الکل

بوپروپیون با الکل تداخل دارد. توصیه می شود هنگام مصرف ولبوترین از نوشیدن الکل خودداری کنید. این دارو همچنین می توانند بدن شما را نسبت به اثرات الکل حساس تر کنند. اگر در مورد اجتناب از مصرف الکل در حین مصرف ولبان سؤالی دارید، با پزشک خود صحبت کنید. علاوه بر این، اگر در طول درمان با بوپروپیون به طور ناگهانی نوشیدن الکل را متوقف کردید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. انجام این کار می تواند خطر تشنج را به عنوان یک عارضه جانبی ولبان افزایش دهد.

بوپروپیون و فلوکستین

مصرف همزمان بوپروپیون و فلوکستین ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد، که ممکن است به ندرت در هر دارو به صورت تکی رخ دهد. علاوه بر این، بوپروپیون می‌تواند سطح فلوکستین را در خون افزایش دهد، که ممکن است سایر عوارض جانبی را افزایش دهد.

هشدار های مصرف بوپروپیون

قرص بوپروپیون با چندین احتیاط همراه است. این دارو دارای هشدار جعبه ای است. این یک هشدار جدی از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) است. داروهای ضد افسردگی، مانند ولبان، ممکن است خطر افکار و رفتارهای خودکشی را افزایش دهند. این خطر کودکان و بزرگسالان جوان ۲۴ سال یا کمتر را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال، بوپروپیون برای استفاده در افراد کمتر از ۱۸ سال تایید نشده است.

اگر در حین مصرف این دارو علائم افکار یا رفتارهای خودکشی داشتید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است برنامه درمانی شما را تغییر دهند یا داروی دیگری را برای شما تجویز کنند. با این حال، اگر فکر آسیب رساندن به خود دارید، با اورژانس تماس بگیرید.

قبل از مصرف داروی بوپروپیون، با پزشک خود در مورد سابقه سلامتی خود صحبت کنید. اگر شرایط پزشکی خاصی دارید یا سایر عواملی که بر سلامت شما تأثیر می گذارند ممکن است ولبان برای شما مناسب نباشد. این شامل:

  • تشنج: ولبان ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی باعث تشنج شود. قبل از مصرف دارو، در صورت ابتلا به اختلال تشنجی مانند صرع، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. اگر قبلاً اختلال تشنجی داشته باشید، خطر ابتلا به تشنج ممکن است بیشتر باشد.
  • اختلال خوردن: اگر پرخوری عصبی یا بی اشتهایی دارید یا در گذشته آنها را داشته اید، این شرایط ممکن است خطر تشنج را به عنوان یکی از عوارض جانبی ولبان افزایش دهد.
  • اختلالات روانی: در صورت داشتن هر گونه اختلال روانی به پزشک خود اطلاع دهید. به عنوان مثال می توان به اختلال دوقطبی و اضطراب اشاره کرد. ولبوترین ممکن است عوارض جانبی خاصی برای سلامت روان ایجاد کند. به عنوان مثال، دارو ممکن است باعث هیپومانیا یا شیدایی شود.
  • زوایای چشم باریک: قبل از شروع درمان با ولبان، اگر زاویه چشم باریکی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است باعث گشاد شدن مردمک ها شود که می تواند منجر به گلوکوم با زاویه بسته در افرادی با زاویه چشم باریک شود. گلوکوم با زاویه بسته یک اورژانس پزشکی است که می تواند باعث درد شدید چشم و از دست دادن بینایی شود. پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند قبل از مصرف ولبان یک معاینه چشم برای بررسی زوایای باریک انجام دهید.

حساسیت به بوپروپیون

این دارو می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. علائم حساسیت به بوپروپیون می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • کهیر
  • تورم لب یا زبان
  • خارش
  • تب
  • غدد لنفاوی متورم
  • زخم های دردناک در دهان یا اطراف چشم
  • مشکل در تنفس

در صورت بروز این علائم، به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنید. اگر تا به حال حساسیت به بوپروپیون داشته اید، دیگر این دارو را مصرف نکنید. مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد.

داروی بوپروپیون از قرص های ضد افسردگی

بوپروپیون در بارداری

مشخص نیست که مصرف بوپرویپون در دوران بارداری بی خطر است یا خیر. گزارشهای مربوط به مصرف بوپروپیون در دوران بارداری خطر ناهنجاری های مادرزادی (معمولاً به عنوان نقص مادرزادی شناخته می شود) را نشان نداده است. مطالعات حیوانی مشکلاتی را در رشد جنین در فرزندان متولد شده از حیواناتی که این دارو را در دوران بارداری دریافت کرده اند نشان داده است. با این حال، آزمایش‌های حیوانی همیشه پیش‌بینی نمی‌کنند که چه اتفاقی برای انسان می‌افتد. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، قبل از مصرف ولبان با پزشک خود صحبت کنید.

بوپروپیون در شیردهی

 بوپروپیون به شیر مادر منتقل می شود. با این حال، ناشناخته است که آیا دارو ممکن است عوارض جانبی در کودک ایجاد کند یا خیر. اگر در حال شیردهی هستید یا به آن فکر می کنید، قبل از مصرف قرص بوپروپیون با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند در مورد خطرات و مزایای شیردهی در طول درمان راهنمایی کنند. آنها همچنین می توانند راه های سالم دیگری را برای تغذیه فرزندتان توصیه کنند.

نگهداری قرص بوپروپیون

مدت زمانی که یک دارو سالم باقی می ماند، می تواند به عوامل زیادی بستگی داشته باشد، از جمله نحوه و مکان نگهداری دارو. قرص بوپروپیون باید در دمای اتاق بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد نگهداری شود. این داروها را می توان به طور موقت در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد هنگام مسافرت نگهداری کرد. ولبان را در ظروف محکم در بسته نگهداری کنید و دور از نور نگه دارید. از نگهداری این دارو در مناطقی که ممکن است مرطوب یا خیس شوند، مانند حمام خودداری کنید.

نام های تجاری بوپروپیون

  • زیپرون
  • ولبان
  • زیبوترین
  • زیبرانت
  • دپوبان
  • بوپروبایوکس

سوالات متداول

در اینجا به برخی سوالات متداول در مورد قرص بوپروپیون پاسخ می دهیم.

بوپروپیون هیدروکلراید چیست؟

بوپروپیون هیدروکلراید در واقع فرم خوراکی داروی بوپروپیون است. کاربرد بوپروپیون هیدروکلراید برای درمان افسردگیف اختلال عاطفی فصلی و ترک سیگار است.

قرص بوپروپیون باعث چاقی میشود؟

کسانی که بوپروپیون را به مدت ۲۴ هفته مصرف کردند، ۷.۲ درصد بیشتر از وزن بدن خود را در مقایسه باکسانی که دارونما مصرف کردند از دست دادند، و کسانی که این دارو را به مدت ۴۸ هفته مصرف کردند، ۱۰.۱ درصد بیشتر. نتایج بسیاری از مطالعات نشان می دهد که کاهش وزن یکی از عارضه های بوپروپیون است.

قرص بوپروپیون ۷۵ برای چیست؟

قرص بوپروپیون ۷۵ مانند سایر دوزهای این دارو برای درمان افسردگی، ترک سیگار و اختلال عاطفی فصلی استفاده می شود. قرص بوپروپیون ۷۵ می تواند خلق و خو را بهبود ببخشد.

مصرف بوپروپیون با سرترالین تداخل دارد؟

خیر، مصرف سرترالین و بوپروپیون به انواع مختلفی از افسردگی کمک می کند و بیماران مبتلا به ADHD نیز علائم بهبود یافته را گزارش کرده اند.