بیماری پارکینسون یا Parkinson’s disease یا پارکینسونیسم یک اختلال عصبی پیشرونده است که باعث حرکات ناخواسته یا غیرقابل کنترل مانند لرزش، سفتی و مشکل در تعادل و هماهنگی می شود. پارکینسون ممکن است آنقدر آهسته شروع شود که در ابتدا حتی متوجه آن نشوید. اما با گذشت زمان، چیزی که با لرزش کوچک در دست شما شروع می شود می تواند بر نحوه راه رفتن، صحبت کردن، خوابیدن و فکر کردن شما تأثیر بگذارد.
حرکات صاف و هماهنگ ماهیچه های بدن توسط دوپامین، ماده ای در مغز، ممکن می شود. دوپامین در بخشی از مغز به نام “جسم سیاه” تولید می شود. در پارکینسون، سلول های جسم سیاه شروع به مردن می کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، سطح دوپامین کاهش می یابد. وقتی ۶۰ تا ۸۰ درصد کاهش پیدا کرد، علائم پارکینسون ظاهر می شود. در سن ۶۰ سالگی و بالاتر احتمال ابتلا به آن بیشتر است. بیماری پارکینسون همچنین ممکن است زمانی که شما جوان هستید نیز شروع شود، اما تقریباً به اندازه سنین بالا اتفاق نمی افتد.
با پیشرفت بیماری، افراد ممکن است در راه رفتن و صحبت کردن مشکل داشته باشند. همچنین ممکن است تغییرات ذهنی و رفتاری، مشکلات خواب، افسردگی، مشکلات حافظه و خستگی داشته باشند. هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما می‌توانید از درمان و حمایت برای کمک به مدیریت علائم استفاده کنید.