چرا از تنها ماندن می‌ترسیم؟
همه ما در کودکی از تنها ماندن ترس زیادی داشتیم و به اشکال مختلف از آن اجتناب می‌کردیم. اما برخی افراد بار سنگین این ترس را تا بزرگسالی با خود حمل می‌کنند و از تنها ماندن با خویشتن خویش ترس زیادی دارند. اگر پای صحبت این اشخاص بنشینیم، مشاهده می‌کنیم که به‌خاطر فرار از تنهایی، وقت خود را با دوستانی می‌گذرانند که از هم‌نشینی با آن‌ها هیچ لذتی نمی‌برند، یا از روی اجبار ساعت‌ها با تلفن صحبت می‌کنند تا مجبور نباشند با خود رو‌به‌رو شوند یا بلافاصله پس از وارد شدن به آپارتمان خود، تلویزیون یا رادیو را روشن می‌کنند تا سکوت فضا را پر کنند. حتی در برخی موارد مشاهده شده است که فرد فقط به‌خاطر ترس از تنهایی اقدام به ازدواج یا مادر شدن کرده است.
ترس از تنهایی یک اختلال روانشناختی است؟
برخی افراد چنین تصور می‌کنند که به‌خاطر اجتماعی بودن و نشاط زیادی که دارند، از احساس تنهایی گریزان هستند و حتی گاهی به این موضوع افتخار هم می‌کنند. اما همان‌طور که در قسمت قبل بیان شد، این ترس می‌تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار داده و حتی به اتخاذ تصمیمات غلط مانند یک ازدواج نا‌مناسب یا فرزند آوری در شرایط نا‌مساعد منجر شود. بنابراین، ترس از تنهایی می‌تواند یک اختلال روانشناختی باشد که نیاز به درمان دارد.
مونوفوبیا یا ترس از تنهایی چیست؟
مونوفوبیا ترس از تنهایی است. این اصطلاح فراگیر شامل چندین ترس مجزا است که ممکن است علت مشترکی داشته باشند یا نداشته باشند، مانند ترس از:
- جدا بودن از یک فرد خاص
- تنها بودن در خانه
- حضور در جمع به تنهایی
- احساس انزوا یا نادیده گرفته شدن
- تجربه خطر در تنهایی
- تنها زندگی کردن
- تنهایی
مونوفوبیا با نام‌های اتوفوبیا، ارموفوبیا و ایزولوفوبیا نیز شناخته می‌شود. مونوفوبیا یک فوبی خاص است، به این معنی که شامل ترس از یک موقعیت خاص است. هنگامی که با احساس تنهایی مواجه می‌شود، فردی که تک هراسی دارد، اضطراب شدیدی را تجربه می‌کند.
لازم به ذکر است که ترس از تنهایی را با نام‌های اتوفوبیا (Autophobia)، ایزولوفوبیا (Isolophobia) و ارموفوبیا (Eremophobia) نیز می‌خوانند.
علائم ترس از تنهایی کدامند؟
مبتلا