درمان شناختی رفتاری (CBT) چیست؟

درمان شناختی رفتاری (CBT) که از آن تحت عنوان رفتار درمانی شناختی هم نام برده می‌شود، نوعی روان‌درمانی است که به بیماران کمک می‌کند تا افکار و احساساتی که رفتارهایشان را تحت تاثیر قرار می‌دهند، درک کنند.

درمان شناختی رفتاری، معمولا برای درمان کردن طیف گسترده‌ای از اختلالات، از جمله فوبیا، اعتیاد، افسردگی و اضطراب بکار گرفته می‌شود.

درمان شناختی رفتاری عموما کوتاه‌مدت است و هدف آن کمک به افرادی است که با یک مشکل خاص دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

در طول درمان، افراد یاد می‌گیرند الگوهای فکری مخرب یا پریشان خود را که بر رفتار و احساساتشان تاثیر منفی دارند، شناسایی کرده و یا تغییرشان دهند.

چرخه افکار و احساسات

درمان شناختی رفتاری برای رفع کدام مشکلات کاربرد دارد؟

درمان شناختی رفتاری برای درمان افرادی بکار گرفته می‌شود که به طیف وسیعی از اختلالات مبتلا هستند، از جمله:

اصول درمان شناختی رفتاری (CBT)

مفهوم اصلی پشتِ درمان شناختی رفتاری این است که افکار و احساسات ما نقش تعیین‌کننده‌ای در رفتار ما ایفا می‌کنند.

برای مثال، فردی که زمان زیادی را صرف فکر کردن درباره سقوط هواپیما، سوانح باند فرودگاه و اتفاقاتی از این دست می‌کند، احتمالا از سفر هوایی اجتناب خواهد کرد.

هدف از درمان شناختی رفتاری این است که به بیماران آموزش دهیم با اینکه نمی‌توانند تمام جوانب دنیای پیرامون خود را کنترل کنند، اما می‌توانند نحوه تفسیر و برخورد با چیزهایی که در محیط آنها وجود دارد را کنترل نمایند.

درمان شناختی رفتاری در سال‌‌های اخیر در بین افراد علاقمند به سلامت روان وهمچنین بین متخصصان، محبوبیت قابل‌توجهی پیدا کرده است.

از آنجایی که درمان شناختی رفتاری معمولا یک درمان کوتاه‌مدت است، اغلب ارزان‌تر از سایر متدهای درمانی است. درمان شناختی رفتاری از لحاظ تجربی نیز تایید شده و به طور مؤثر به مراجعان کمک می‌کند تا بر طیف گسترده‌ای از رفتارهای ناهنجار خود غلبه کنند.

افکار خودآیند منفی (Negative Automatic Thoughts)

یکی از اهداف اصلی درمان شناختی