میزوفونیا یا صدابیزاری نوعی اختلال است که در آن فرد نسبت به صداهای معمولی مانند صدای تنفس و یا صدای جویدن واکنش های غیرطبیعی شدید و منفی دارند. اینکه در طی روز نسبت به یک سری از صداها واکنش نشان دهید مسئله غیرطبیعی نیست. اما افرادی که به میسوفونیا مبتلا هستند واکنش به صدا میتواند در حدی شدید باشد که فرد را به شدت عصبی کند. این واکنش‌های جسمی و عاطفی نسبت به صداها میتواند منجر به احساس اضطراب، وحشت و عصبانیت شود. از آنجا که این نوع اختلال به تازگی به عنوان یک اختلال شناخته شده است گزینه های درمانی برای این نوع اختلال بسیار محدود هستند. در این مقاله به بررسی میزوفونیا و راه‌های درمان آن می‌پردازیم.
میزوفونیا چیست؟
صداهای مکرر مانند جویدن، ضربه زدن با قلم، خرناس کشیدن یا خراشیدن میتواند باعث آزار و ناراحتی هر کسی شود. اما برای افرادی که به این نوع صداها حساس هستند، آزاردهنده خواهد بود. با میوفونیا (صدا بیزاری)، صداهای کوچک و بسیاری از صداها می‌‌توانند کاملا غیر قابل تحمل باشند. به بیان ساده، میزوفونیا شامل حساسیت شدید به صداهای خاص است. در واقع، نام “misophonia” از کلمه یونانی به معنای “نفرت از صدا” گرفته شده است.
این حساسیت بیش از حد باعث واکنش بیش از اندازه یا گریز به صداهای تحریک کننده می‌شود. برای مثال ممکن است تمایل شدیدی به موارد زیر داشته باشند:
- بلافاصله اتاق را ترک کنید
- دست های خود را روی گوش‌های خود فشار دهید
فریاد بزن، “این صدا را نساز!”
برخی از محرک ها ممکن است آنقدر ناراحتی ایجاد کنند که در نتیجه از موقعیت‌ها و