دروغگویی بیمارگونه چیست؟ تشخیص و درمان دروغگویی بیمارگونه

دروغ گویی یکی از ویژگی‌های مشترک و رایج تعاملات اجتماعی بین انسان‌ها است. این نوع رفتار در برخی از حیوانات نیز مانند میمون‌ها نیز وجود دارد. دروغ غالبا منفعت و رسیدن به چیزی را به دنبال دارد. ممکن است فردی بخاطر اینکه در اجتماع شرمسار نشود دروغ بگوید. اما این نوع دروغ گویی به طور معمول نشانه‌ای از یک وضعیت خطرناک روانی نیست. اما دروغ پاتولوژيک (بیمارگونه) متفاوت است. این نوع دروغگویی می‌تواند یکی از نشانه‌های اختلالات روانی مانند اختلال شخصیت باشد. دروغ بیمارگونه امری بحث برانگیز در دنیای امروزی است. در واقع این نوع افراد دروغ‌های اجباری را بدون انگیزه‌ای مشخص بیان می‌کنند. این نوع دروغ با دروغ غیر پاتولوژیک متفاوت است. در دروغگویی غیر پاتولوژیک (غیر بیمارگونه) افراد از دروغی که می‌گویند به نفعی می‌رسند.  در این مقاله ما دروغگویی بیمارگونه را با جزییات بیشتری مورد بررسی قرار می‌دهیم و همچنین به بررسی علائم، تشخیص و درمان آن می‌پردازیم.

دروغ پاتولوژیک چیست؟

دروغگوی بیمارگونه به کسی گفته می‌شود که به اجبار دروغ می‌گوید. در حالی که دلایل زیادی برای ایجاد این بیماری مورد بررسی قرار گرفته است اما هنوز کسی مشخصا نمی‌داند که چرا کسی اینگونه دروغ می‌گوید. دروغگویی غیر عادی نشانه خاصی از بیماری‌های روانی نیست. اما در دروغگویی پاتولوژیک فرد بدون رسیدن به هیچ منفعتی دروغ می‌گوید. در برخی از مطالعاتی که انجام شده نشان می‌دهد که مواردی که بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می‌گذارد ممکن است فرد را به دروغگویی بیمارگونه مبتلا کند. دروغ اجباری همچنین یکی از ویژگی‌های اختلالات شخصیت مانند اختلال شخصیت ضداجتماعی است. ضربه یا صدمه به سر همراه با عدم تعادل در سطح کورتیزول می‌تواند در این امر نقش داشته باشد. مشخص نیست کسی که به این اختلال مبتلا است از دروغی که می‌گوید باخبر است و یا خیر.

دروغ پاتولوژیک می‌تواند معاشرت را دشوار کند و منجر به مشکلات قابل توجهی در بین افراد مختلف شود.

 

دلایل دروغ پاتولوژیک (بیمارگونه)

مشخص نیست که دروغ پاتولوژیک خود نشانه یک بیماری روانی و یا یک نوع اختلال روانی است. به عنوان مثال دروغگویی بیمارگونه از ویژگی‌های اختلالات روانی مانند اختلال ساختگی و اختلال شخصیت است.

 

اختلال ساختگی (Factitious disorder)

اختلال ساختگی که گاهی اوقات سندروم مونشهاوزن نامیده می‌شود، نوعی اختلال روانی جدی است. در این نوع اختلال فرد طوری رفتار می‌کند که بیماری روانی و جسمی دارد. سندروم مونشهاوزن با وکالت زمانی رخ می‌دهد که شخص بیمار درباره اینکه دیگران اختلالات روانی و یا جسمی دارند اظهار نظر می‌کنند. از دلایل ابتلا به این نوع اختلال می‌توان به موارد زیر اشاره کردن:

• علل بیولوژیکی یا ژنتیکی
• سوء استفاده و یا بی‌توجهی در دوران کودکی
• عزت نفس پایین
• مبتلا بودن به اختلال شخصیت
• سوء مصرف الکل و مواد مخدر
• افسردگی

 

اختلالات شخصیت (Personality disorders)

دروغ پاتولوژیک می‌تواند یکی از نشانه‌های ابتلا به اختلالات شخصیت از جمله اختلالات زیر باشد:

• اختلال شخصیت مرزی
• اختلال شخصیت خودشیفته
• اختلال شخصیت ضداجتماعی

اختلال شخصیت مرزی نوعی اختلال روانی است که در آن فرد توانایی تنظیم احساساتش را از دست می‌دهد. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است دچار تغییرات خلقی شدید شوند، احساس بی‌ثباتی و ناامنی را تجربه کنند و از نظر احساسی تعادل نداشته باشند.

اختلال شخصیت خودشیفته اختلالی است که در آن فرد تمایل غیرعادی به تحسین خود دارد. محققان بر این باورند در حالی که ممکن است دروغ بیمارگونه یکی از نشانه‌های اختلال شخصیت ضداجتماعی باشد اما افرادی که به این اختلال مبتلا هستند معمولا از دروغ برای لذت و منافع خود استفاده می‌کنند.

یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و یا اختلال شخصیت خودشیفته ممکن است از دروغگویی بیمارگونه برای تناسب آن دروغ با احساسات خود استفاده کنند. این اختلالات شخصیتی می‌تواند با روابط بین فردی به چالش‌های قابل توجهی منجر شود.

فراموشی پیشانی گیجگاهی

مطالعاتی نشان داده است که دروغگویی بیمارگونه می‌تواند یکی از نشانه‌های این بیماری باشد. فراموشی پیشانی گیجگاهی نوعی زوال عقل است که بر نواحی پیشانی و گیجگاهی مغز تاثیر می‌گذارد و باعث تغییر رفتار و تغییر زبان گفتاری می‌شود. این تغییرات رفتاری می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• رفتار اجتماعی نامناسب
• عدم همدلی
• از دست دادن بینش در مورد رفتار دیگران و خود
• تغییر در اشتها
• رفتار اجباری
• دلزدگی
• تحریک پذیری

علائم و نشانه‌های دروغگویی بیمارگونه

دروغ‌های بیمارگونه به صورت اجباری رخ می‌دهد و ممکن است در ابتدا با گفتن دروغ‌های کوچک و بی‌ضرر شروع شوند. این دروغ‌ها ممکن است به تدریج نمایشی‌تر شوند. این نوع دروغ‌ها معمولا با جزییات غیر ضروری شناسایی می‌شوند. افرادی که مرتبا دروغ می‌گویند لزوما به دروغگویی بیمارگونه مبتلا نیستند. چیزی که این نوع دروغ را از دیگر دروغ‌های غیر پاتولوژیک متمایز می‌کند عدم انگیزه است. بنابراین، کسی که مرتبا اتفاقات را به طور اغراق آمیز توضیح می‌دهد تا خود را بامزه‌تر جلو دهد و یا برای سرپوش گذاشتن بر اشتباهاتی که مرتکب شده دروغ می‌گوید بعید است دروغگویی بیمارگونه داشته باشد.  این دروغ‌ها انگیزه‌های روشنی است که منافع خاص را پیش می‌برد.

دروغ‌های بیمارگونه توسط دیگران اغلب قابل شناسایی است که در نهایت می‌تواند برای کسی که به آن مبتلا است مضر باشد. به عنوان مثال، ممکن است فرد در مورد گذشته خود اتهامات دروغین یا ادعاهایی بزرگ بیان کند که بررسی و فهمیدن آن برای دیگران ساده است.

بیشتر بخوانید: اختلال شخصیت ضد اجتماعی؛ علائم، علت، درمان و تست

تشخیص دروغ بیمارگونه

دروغ بیمارگونه به عنوان یک بیماری یا اختلال روانی تشخیص داده نمی‌شود. روانشناس یا روانپزشک ممکن است این رفتار را نشانه اختلال روانی دیگری در نظر بگیرد. البته دروغ بیمارگونه می‌تواند خود یک علامت مستقل باشد. چرا که برخی از افراد بدون داشتن هیچ نشانه دیگری دروغ بیمارگونه می‌گویند. تشخیص این رفتار اغلب برای روانشناسان و روانپزشکان چالش برانگیز است چرا که هیچ آزمایش روانشناختی یا بیولوژیکی برای تشخیص آن وجود ندارد.

برای تشخیص بیشتر بیماری‌های روانی، پزشک از صحبت و بررسی سوابق روانشناختی فرد استفاده می‌کند. برخی از افرادی که به دروغگویی بیمارگونه مبتلا هستند ممکن است با مشاور درباره این مشکل صادق نباشند بنابراین مشاور برای بررسی ممکن است با خانواده و سایر دوستان شخص صحبت کند.

 

چگونه با کسی که به دروغگویی بیمارگونه مبتلا است کنار بیاییم؟

کنار آمدن با کسی که به صورت بیمارگونه دروغ می‌گوید چالش برانگیز است. ایجاد و حفظ رابطه با این اشخاص ممکن است زمانبر باشد. لازم به یادآوری است که ممکن است فرد قصد آسیب زدن یا منفعت از این دروغ‌ها را نداشته باشد. دروغ پاتولوژیک می‌تواند اجباری باشد و اغلب منجر به عواقب منفی برای شخصی که دروغ می‌گوید، می‌شود. بنابراین، سعی کنید از پاسخ عصبانیت و سرزنش آن‌ها در دروغگویی پرهیز کنید. همچنین آگاهی از اینکه دروغ پاتولوژیک ممکن است نشانه‌ای از بیماری زمینه‌ای سلامت روان باشد، نیز مفید است. صحبت با فرد در مورد اینکه آیا علائم دیگری دارند می‌تواند به او کمک کند تا مشکل را شناسایی کرده و از پزشک یا درمانگر کمک بگیرید.

 

درمان دروغگویی بیمارگونه

از آنجا که دروغ پاتولوژیک یک بیماری مستقل شناخته شده نیست، هیچ درمان رسمی برای آن وجود ندارد. اگر روانشناس در بیمار تشخیص اختلال روانی دیگری را داده باشد ممکن است برای رفع آن به درمان آن اختلال بپردازد. به عنوان مثال، درمان اختلالات شخصیتی معمولاً شامل روان درمانی و مصرف دارو است. از آنجا که دروغ پاتولوژیک می‌تواند برای دیگران مضر باشد، مشاور همچنین ممکن است برای نزدیکان مشاوره فردی را پیشنهاد کند. یک درمانگر با آن‌ها کار خواهد کرد تا به آن‌ها کمک کند تا پاسخ‌های خود را نسبت به مشکل مدیریت کنند.

 

سخن آخر روان درمان

دروغ پاتولوژیک هنگامی رخ می‌دهد که شخصی بدون انگیزه مشخصی برای این کار به اجبار دروغ می‌گوید. این دروغ‌ها ممکن است با گفتن جزئیات غیرضروری شناسایی شوند، اما تشخیص آن‌ها اغلب آسان است. دروغ‌های بیمارگونه ممکن است بدون هیچگونه منفعت و سودی گفته شوند و همچنین برای دیگران آسیب‌زا باشند. یادآوری این نکته ضروری است که دروغ گفتن یک اجبار است و شخصی که به صورت بیمار گونه دروغ می‌گوید قصد آسیب رساندن به دیگران را ندارد. از آن‌جا که دروغ پاتولوژیک یک بیماری شناخته شده نیست، هیچ درمان رسمی برای آن وجود ندارد. با این حال، دروغ پاتولوژیک ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال روانی باشد که مشاور می‌تواند آن را شناسایی کند، مانند اختلال شخصیت.