حرف زدن کودکان اوتیسم یکی از چالش‌های جدی آن‌ها و خانواده‌ها است. این اختلال می‌تواند تاثیر قابل توجهی را از جهات مختلف روی زبان و توانایی صحبت کردن کودک بگذارد. در این مقاله درباره مشکلات حرف زدن در کودکان اوتیسم و تکنیک‌های گفتار درمانی اوتیسم صحبت می‌کنیم.
فهرست
- کودکان اوتیسم چه علائمی دارند؟
- مشکل حرف زدن کودکان اوتیسم
- مشکلات ارتباطی کودکان اوتیسم
- تاثیر گفتار درمانی بر اوتیسم
- آیا گفتار درمانی به حرف زدن کودکان اوتیسم کمک می‌کند؟
- روش‌های گفتار درمانی در منزل
- بهترین زمان مراجعه برای درمان دیر حرف زدن کودکان اوتیسم
کودکان اوتیسم چه علائمی دارند؟
اوتیسم یکی از اختلالات رشد است که معمولاً قبل از سه سالگی خود را نشان می‌دهد. این اختلال یکی از انواع اختلالات عصبی است که می‌توانند منجر به ضعف در برقراری ارتباط، روابط اجتماعی و توانایی‌های شناختی شوند. «اختلال طیف اتیسم» (ASD: Autism Spectrum Disorder) می‌تواند طیف وسیعی از نشانه‌ها را با خود به همراه داشته باشد، از جمله:
- انجام کارهای تکراری
- مقاومت به ایجاد تغییر در روتین روزمره
- حساسیت و واکنش غیر طبیعی نسبت به لمس شدن
- ناتوانی در برقراری ارتباط با محیط اطراف
برقراری ارتباط، ایجاد روابط اجتماعی و حرف زدن کودکان اوتیسم یک مساله جدی برای آن‌ها و خانواده‌هایشان به شمار می‌آید. به همین دلیل گفتار درمانی کودکان اوتیسم نقش مهمی را در پروتکل درمانی آن‌ها ایفا می‌کند.
| برای مطالعه بیشتر در خصوص بیماری اوتیسم این مطلب را بخوانید: «اوتیسم چیست؟ جامع ترین مطلب درباره علت، علائم و درمان بیماری اوتیسم» |
مشکل حرف زدن کودکان اوتیسم
تکلم و اوتیسم ارتباط نزدیکی با هم دارند. این اختلال روی صحبت کردن، رشد زبان و روابط اجتماعی فرد به طرق مختلف تاثیر می‌گذارد. از هر سه نفر مبتلا به ASD یک نفر در آوا سازی برای برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارد. بعضی از مشکلات تکلم کودکان اوتیسم عبارتند از:
- اصلاً صحبت نمی‌کند.
- جیغ می‌زند، گریه می‌کند و صداهای گوشخراش تولید می‌کند.
- به صورت آهنگین زمزمه یا صحبت می‌کند.
- کلمات را با آوای عجیب ادا می‌کند یا با لحنی شبیه آدم آهنی صحبت می‌کند.
- صحبت‌های دیگران را تکرار می‌کنند. (اکولالیا یا پژواک گویی)
- جملات و عبارات را به درستی استفاده می‌کنند اما لحن نامفهومی دارند.
مشکلات ارتباطی کودکان اوتیسم
علاوه بر حرف زدن کودکان اوتیسم در برقراری ارتباط به اشکال دیگر هم با مشکل روبرو هستند. مشکلاتی از قبیل:
- ضعف در توانمندی های مربوط به مکالمه (مثلاً زبان بدن یا ارتباط چشمی)
- ناتوانی در فهم معنی کلمات خارج از کلاس آموزش
- استفاده از ت